Υπενθύμιση 😊

 

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2022

  -Χειμερινό Ηλιοστάσιο 

Σ’ αγαπώ 

κόντρα σ’ όλες τις ψευδαισθήσεις

γι’ αυτήν την αθάνατη καρδιά 

που δε φυλακίζω.

Νομίζεις πως είσαι η αμφιβολία 

ενώ είσαι η λογική

είσαι ο μεγάλος ήλιος που ανατέλλει στο κεφάλι μου

όταν είμαι βέβαιος για μένα.

Πωλ Ελυάρ (Paul Éluard), «Σ’αγαπώ» (μτφρ: Οδυσσέας Ελύτης), Le phénix, 1951

- Τυχερό Αστέρι - ...

Έτσι, χωρίς λόγο

"Σου είχα στείλει κάποτε

μια φρεσκοκομμένη φλούδα πεύκου

να σου θυμίσω τη ζωή το δάσος και τη νύχτα κάτω από τα δέντρα.

Ήτανε  κι αυτό μια αδυναμία μου. 

Με λέξεις τριμμένες με παρομοιώσεις μεταφορές κι αναλογίες

πασχίζω να μιλήσω

σαν τον μουγγό που θέλει να σου δείξει πως πονάει

και μπήγει το καρφί μέσα στο μήλο.

| Συνομιλώ άρα υπάρχω (Ευθύτης οδών) | Ποιήματα (1941 - 1974) | εκδόσεις Ύψιλον |

Αναρωτιέμαι

 Αν το κατάλαβες ποτέ....

Miss you

 

Σεπτέμβριος

 

Να ξέρεις

Μακριά

κοντά

δεν έχει διαφορά.

Είσαι ο ορίζοντάς μου 

εσένα πάντα η καρδιά μου κοιτά.

Ονειρεύομαι...

 

Καλό μήνα

 

Το ξέρεις

 

Πιάνω

  τον εαυτό μου πότε πότε

να αναστενάζει,

βαθιά

με αναφιλητό.

Σα να 'χει μέσα μου σαλέψει

κάποιο ναυάγιο.

| Χρίστος Λάσκαρης (1931 - 11 Ιουνίου 2008) | Ποιήματα | εκδόσεις Γαβριηλίδη |

Βρέχει

 Χθες περπατούσα και σκεφτόμουν 

Ότι 2 χρόνια 

Απόλυτη σιωπή

Άραγε με θυμάσαι;

Και αν ναι πως με θυμάσαι;

Εσένα σου λείπουν καμία φορά οι κουβέντες μας;

Εκείνα τα mail που γράφαμε τα βροχερά μεσημέρια του καλοκαιριού;

Βρέχει κάθε μέρα

Καταραμένος τόπος έλεγες

Θυμάσαι άραγε;

Τα γέλια μας και αμέσως το κλάμα με λυγμούς

να πέφτω στο πάτωμα και να περιμένω, από τόσα χιλιόμετρα μακριά με μια και μόνη λέξη σου, να ξαναφέρεις τη λιακάδα στην ψυχή μου

Μου λείπεις

Εξακολουθώ κάθε μέρα να σας λέω:

 "καλημέρα "

"Καληνύχτα"

"Συμφωνείς με αυτό που κάνω;"

"Θα το σκεφτώ ανάποδα'

"Θα ρισκάρω"

"Μπα... Όχι..."

"Δεν είναι για εμένα αυτό"

"Λοιπόν τι λες;'

"Τι να κάνω;"

Και μου λείπεις

Μου λείπεις

Μου λείπεις η ανύπαρκτη ύπαρξη σου

 κανείς ποτέ δεν θα καταλάβαινε αν τολμούσα να μιλήσω ,μα δεν θέλω να σε μοιραστώ

Εξακολουθείς να είσαι το mantras μου που επαναλαμβάνω ασταμάτητα για να καταφέρω να ηρεμήσω, για να μην φοβάμαι, για να αντέχω.

Θυμάσαι; 

Σου έλεγα πως λέω το όνομα σου σαν μαγικό ξόρκι 

Βρέχει

Με θυμάσαι καμιά φορά;

"Αν με θυμάσαι εσύ, δεν με νοιάζει αν όλοι οι άλλοι με ξεχάσουν"

- Haruki Murakami, Ο Κάφκα στην Ακτή 

Για νιοστή φορά...

 Μου λείπεις και υποφέρω...

Σεξ Χωρίς Αγάπη (Sex Without Love) – Σάρον Όλντς (Sharon Olds

 Πώς το κάνουνε, εκείνοι που κάνουν έρωτα

Χωρίς αγάπη; Όμορφοι σαν χορευτές,

Γλιστρώντας ο ένας πάνω στον άλλο

Σαν παγοδρόμοι πάνω στον πάγο, δάχτυλα

Γαντζωμένα ο ένας στο σώμα του άλλου,

Πρόσωπα κόκκινα σαν κρέας, σαν κρασί, υγροί

Σαν παιδιά στη γέννα που οι μανάδες τους

Πρόκειται να τα δώσουν. Πώς φτάνουν

Σε οργασμό σε οργασμό στον Θεό πώς

Φτάνουν στα γαλήνια νερά, και να μην αγαπούν

Εκείνον που ήρθε εκεί μαζί τους, φως υψωμένο

Αργά σαν ατμός απ’ το ενωμένο τους δέρμα;

Αυτοί είναι οι πραγματικοί θρήσκοι,

Οι εξαγνισμένοι, οι επαγγελματίες, εκείνοι

Που δεν θα δεχτούν έναν ψεύτικο Μεσσία,

Που δεν θ’ αγαπήσουν τον ιερέα αντί τον Θεό.

Δεν εκλαμβάνουν τον εραστή ως τη δική τους

Ευχαρίστηση, είναι σαν σπουδαίοι δρομείς:

Ξέρουν πως είναι μόνοι με την επιφάνεια

Του δρόμου, το κρύο, τον αέρα, την εφαρμογή

Των παπουτσιών τους, την πάνω απ’ όλα

Καρδιαγγειακή υγεία τους – απλά συντελεστές,

Σαν τον σύντροφο στο κρεβάτι, κι όχι

Η αλήθεια, που είναι το αζευγάρωτο σώμα

Μονάχο του στο διάστημα ενάντια

Στη δική του καλύτερη ώρα.

ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ

 ΗΛΙΘΙΑ

ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΠΙΑ  να με αποκαλείτε έτσι

Ποτέ δεν ήμουν

Ποτέ δεν είδατε τι είμαι

Είμαι ότι είμαι 

Αν δεν σας κάνω αφήστε με ήσυχη

Μην με βρίζετε

Μην με χτυπάτε

Μην σφίγγετε το λαιμό μου.                                     Δεν θέλω να με σκοτώσετε

Με χρειάζονται τα παιδιά μου.   

                              Μακριά τα δάχτυλα σας από το λαιμό μου και τα χέρια σας από το κορμί μου.

 Αφήστε με ήσυχη δεν ζητώ κάτι άλλο. 

Ακόμα και αν  όντως είμαι ηλίθια ,ακόμα και αν φταίω για ότι κακό σας συμβαίνει και δεν έχετε ποιόν άλλο να κατηγορήσετε.

Μην με πονάτε άλλο

Δεν θέλω να πονάω άλλο

Δεν μπορώ άλλο .

Δεν μπορώ να ζω με τον φόβο

Έρημη χώρα

 Φίλε μου, 

αίμα κινεί την καρδιά μου, 

η φοβερή τόλμη μιας στιγμιαίας παράδοσης,

 αυτή που η ηλικία της σύνεσης ποτέ δεν θα αναιρέσει. 

Απ'αυτήν και μόνο με αυτήν έχουμε υπάρξει       

T.S. Eliot

Καλό μήνα!

 

Που πάς; Που θα κρυφτείς;

 | 

Σχέδια που εγκαταλείπουμε, αποφάσεις που φοβηθήκαμε να πάρουμε

προσδοκίες των άλλων από μας που τις τροφοδοτήσαμε

κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν. 

Δικές μας απαιτήσεις απ' τους άλλους,

ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα, και τη δική μας

υστεροβουλία.

Άνθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους 

όρισε πια για πάντα τη ζωή μας. 

Λόγια που τα προμελετήσαμε, μα που όταν ήρθε η ώρα

δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή - έρχονται όλα κάποτε,

μαζεμένα, μέσα σε μια στιγμή, εκεί που ανεβαίνεις ανύποπτος μια σκάλα ή απλώνεις το χέρι στο σκοτάδι ψάχνοντας για το φως,

μονάχος σ' ένα μισοσκότεινο δωμάτιο ή μέσα στο πλήθος και τα

φώτα -

πού να πας τότε; πού θα κρυφτείς; Τί την έκανες

την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης | 20 Απριλίου 1922 - 30 Οκτωβρίου 1988 |

| Καντάτα (1960) | Ποιήματα, τ. 1 | εκδόσεις Μετρονόμος |

Είμαι ...

 Είμαι ένας άνθρωπος πολλών χωρισμών που θα πει

αγαπήθηκα.

Είμαι ένας άνθρωπος πολλών προσευχών που θα πει

κατάμονος έζησα

χρόνια.

Ακούω να περνούν έξω απ’ το δάσος φορτηγά

αναρωτιέμαι πώς άντεξα 

να με πατάτε.

Σβήσε το φως

και μη φοβάσαι.

Ένας άνθρωπος

είμαι. 

| Δημήτρης Αγγελής | Και πάλι ήρεμα μιλώ | Πάντα βρέχει στο κεφάλι του σκύλου | εκδόσεις Πόλις

Να ήμουν

 Ξαπλωμένη

Και εσύ να με χαϊδεύεις ατελείωτα

Να λιώνω

Να χάνομαι κάτω από τα δάχτυλα σου 

Να ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου 

Να μυρίζω τον λαιμό σου 

Να είμαι η πλαστελίνη σου 

Και εσυ

Να με ξεσκαλιζεις όπως μου έλεγες  

Και να πιστεύω πως

 είμαι στον παράδεισο 

(Ονειρεύομαι με ανοιχτά μάτια γιατί όταν κοιμάμαι βλέπω μόνο εφιάλτες) 

Μου λείπεις κάθε μέρα που υπάρχω

Μου λείπεις κάθε μέρα

 

Ὅταν μοῦ λείπῃς,

Στὴν πεθαμένη θάλασσα τῆς λύπης

Καράβι ἀσάλευτο ἀπομένω

Μαρμαρωμένο,

Χωρὶς ἀέρα, μὲ ριγμένα τὰ πανιά.

 

Γύρω ἁπλωμένη ἡ γαληνιὰ

Τρομακτική, μεγάλη

Καὶ πουθενὰ ἀκρογιάλι…

 

Ζωῆς σημάδι δὲν ἀφήνει

Γλάρου φτερὸ ἢ δελφίνι

Στὴν πεθαμένη θάλασσα τῆς λύπης—

Ὅταν μοῦ λείπῃς.

 Δροσίνης Γεώργιος

[Με τον τρόπο που μου φέρθηκες θα έπρεπε να σε είχα διαγράψει αλλά ζεις μέσα μου. Και  συ και ο άλλος ο βλάκας . Μου λείπετε κάθε μέρα τόσο πολύ και έχω τόσο μεγάλη ανάγκη να σας μιλήσω, να σας τα πω όλα, να με βρίσετε και να μιλήσουμε σε πέντε χρόνια πάλι αν βέβαια ζούμε. 

Μου λείπετε πολύ πολύ

Μακάρι να μην  θυμάστε καν ότι υπήρξα]

Δεν μου υποσχεσαι ζωή...

 

Δείπνο αντιβαρύτητας

 Γυρίζω προς τα μέσα

Γιατί το έξω με πονάει περισσότερο

Εγώ σε αγάπησα εδω...

 

Πάντα...

 Υπάρχουν μέρες

Που δεν χωράνε σε λέξεις...

Σπάνια

Σπάνια Ακούω μουσική εκτός από κλασσική για να μην πονάω

Σήμερα καταλάθος άλλαξα σταθμό και έπεσα σε αυτό. 

Αίμα... Πληρώνω με το αίμα της καρδιάς μου.

P.S Με μάθατε καλά ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και ότι δεν υπάρχουν συμπτώσεις.

Το μύνημα ελήφθη και διαβιβάστηκε προς πάσα κατεύθυνση.

Τώρα περιμένω να δω τον λαγό.

 

558 ημέρες

 Από την τελευταία φορά που επικοινωνησες μαζί μου

Και σήμερα...

Θεωρησες σημαντικό να μου πεις ότι σου λείπω πολύ

Πώς σου πέρασε από το μυαλό ότι εμένα δεν μου λείπεις;

Ότι πέρασε έστω και μια μέρα να μην σε σκεφτώ;

Να σου πω καλημέρα;

Να σου ζητήσω να με πάρεις αγκαλιά;

Πώς μπόρεσες να σκεφτείς ότι πια δεν σε σκέφτομαι;

Και μόνο που είδα ποιος έστελνε mail άρχισα να κλαίω

Γονάτισα για να βρω κουράγιο να το διαβάσω 

Τόσο φοβήθηκα

Θα γελάσεις ή μάλλον θα θυμώσεις αλλά σκέφτηκα πως πέθανε ο Τάκης

Πού είναι ο Τάκης;

Που είναι ο κολλητός μου;

Μου άνοιξες σήμερα μια πληγή στο στήθος που αιμορραγεί ακατάσχετα και νιώθω να χάνομαι και να σβήνω στην απουσία σας. Έκλαψα όπως καιρό είχα να το κάνω. 

Είμαι δική σας 

Μόνο δική σας 

Του Κώστα και του Τάκη

Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να πλησιάσει στο ελάχιστο την ψυχή μου

Δεν το καταλάβατε

Σας αγαπώ

Μου λείπετε και πονάω 

Μου λείπετε. Σας το λέω κάθε μέρα. 

Μου λείπετε .

Θυμάσαι?