είσαι στο καράβι κ εγώ εδώ........

Δάκρυσες- κι έβρεχε όλη μέρα….

Μακριά, η ζωή…Κι εδώ ραγισματιά πάνω στη θλίψη...

Βύρων Λεοντάρης

θα σε περιμένω εκει που η Αίμμα συνάντησε τον Μίνω........

θυμάσαι που σου το διάβαζα????????

κολλητεεεεεεεεεεεεεεεε τσακισου και γραψε μου επιτελους

ηθελα να το δεις...

ηθελα να να σου ζητησω συγνωμη που δεν σταθηκα ικανη να φτιαξω ενα για τον δικο μας αγγελο.ειχα 12 μερες καθυστερηση μα δεν τολμουσα να κανω τεστ απο φοβο μηπως και δεν ημουν.ηταν το εισητηριο μου για τον παραδεισο δεν αντεχα να μην το αποκτησω.το ενα βραδυ πετουσα στα συννεφα...τα κυτταρα σου ειχαν γινει ενα με τα δικα μου κολυμπουσαν μεσα μου,εφτιαχνα παλι εναν αγγελο τον αγγελο μας.εκανα σχεδια πως θα ερθω να σου το πω.ονειρευομουν τη στιγμη που θα σε κοιτουσα και θα στο ελεγα και τοτε τιποτα και κανενας δεν θα υπηρχε στον κοσμο παρα μονο εσυ και τα παιδια μου,και το παιδι μας.ειχα τρελλαθει απο ευτυχια...μα δεν περασαν πολλες ωρες και βυθιστικα παλι στο σκοταδι...ο αγγελος μου ετρεχε αναμεσα στα δαχτυλα μου και χανοταν και χανομουν...και χαθηκα...το κενο στο σωμα μου περασε σην ψυχη μου και παντα θα υπαρχει εκει.θα ηταν τωρα 2 χρονων και ενος μηνα.μου λειπει αφορητα.νιωθω τοσο αδεια.και οταν ηρθε η μικρη και φωλιασε μεσα μου μετα απο οσα ειχαν γινει ο πονος μου μεγαλωσε.και τωρα πια οταν την κοιταζω στα ματια της βλεπω την προδοσια μου και την ανικανοτητα μου.ποναω τοσο και δεν θα παψω να ποναω οσο ζω.μου λειπει εκεινο το σπορακι και ας μην το ενιωσα κοντα μου περισσοτερο απο 24ωρες.ελπιζω τωρα που ειναι αγγελακι να μας βλεπει και να μας αγαπαει λιγο εστω λιγο.ισως ειναι λαθος που στα γραφω ολα αυτα γιατι και εσενα θα σε ποναει πολυ μα ειχα αναγκη να το μοιραστω μαζι σου.

Πού θα βρω μια ψυχή
σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη,
σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ?

~Νίκος Καζαντζάκης~