Can you feel it?

All those sleepless nights 

And all those wasted days

I wish loneliness would leave me...

Μονόγραμμα

Το πρώτο ποίημα που διάβασα στα 14 μου
 ένα βιβλίο χιλιοδιαβασμένο στις παραλίες της Αμοργού
και η μάνα μου να φωνάζει τι δουλειά έχω εγώ  με αυτές
που είναι "από τέτοιες" και διαβάζουν τέτοια πράματα!!!!!!
Το λάτρεψα
Ταξίδεψα με τις σελίδες του
Δεν καταλάβαινα τι λέει
Αλλά ήξερα ότι μιλούσε για κάτι μοναδικό
Μάιος του 2009
Μετά από πολλά χρόνια
το πετυχαίνω σε pdf και το εκτυπώνω
Το διαβάζω το ξαναλατρεύω
Και... το βάζω σε μια διαφάνεια και το στέλνω στον Τ...
Με τον Κ...
Πόσο οξύμωρο!!!!
Όμως δεν το έστελνα σαν ερωτικό μήνυμα
γιατί ως τέτοιο μπορεί να το αντιληφθεί κάνεις
Ήταν μια αποστολή προς στο πιο μυστικό κομμάτι μου
Χρειάστηκαν χρόνια να το καταλάβω
Ως πριν λίγες μέρες με ένα στίχο από το λατρεμένο ποίημα
Βρέθηκα να παρακολουθώ μόνη μου τον "εραστή" του Πίντερ
Και να στοχάζομαι όλους τους ρόλους , συνειδητούς και ασυνείδητους
Που έχω εκτελέσει έως σήμερα
και τελικά ποια είμαι?
Και τι θέλω?
Τι αγαπώ?
Γιατί φέρομαι όπως φέρομαι?
Πόσο εμμονική ή ακόμα και συναισθηματικά εξαρτημένη είμαι?
Και εσύ?
Τι είσαι εσύ?
Τι ήμουν για εσένα?
Για εμένα ήσουν το Μονόγραμμα,
το δικό μου νησί
Η προσωπική μου αποτυχία.

της αγάπης αίματα και της ψυχής ο πόνος

Ανείπωτη θλίψη

https://youtu.be/9h0Arg_-380

Δευτέρα

Τρίτη εβδομάδα λοιπόν
Και ναι!!!!
ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΚΑΛΑ
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ

και πόσο ειρωνικό
Στον πλέον κατάλληλο χώρο
Με τους πλέον ειδικούς
Μέσα μου να κλαίω
Να θέλω να κρυφτω στο πιο σκοτεινό δωμάτιο
Να μην βλέπω ούτε την πιο μικρή αχτίδα
Και να κλαίω
Να κλαίω σπαραχτικά
Όλη νύχτα έβλεπα εφιάλτες
Ξύπνησα γιατί πάγωσα από τον ιδρώτα μου
Όταν βυθίζομαι έτσι υποφέρω
Μια τόσο φωτεινή ημέρα
Και εγώ αναζητώ το σκοτάδι
Δεν είμαι

καλά
Ακούς;

Περίεργες μέρες

Νιώθω το μυαλό μου σαν ελβετικό τυρί
Έχει γεμίσει λέξεις όπως
Απόσυρση
Αποσύνδεση
Περιχαράκωση
Ψυχωσικά
Καθήλωση
Πλαίσια
Διασυνδετική
Ομάδες
Αναφορά
Εποπτεία
Κλπ κλπ κλπ

Εφιάλτες κάθε βράδυ
Αϋπνία
Κούραση
Δυσκολεύομαι με τις αλλαγές
Νιώθω περίεργα

Και μέσα σε τόσους ειδικούς
Εγώ θέλω να μιλήσω
Μόνο σε εσένα
Μόνο εσύ
Με καταλαβαίνεις πριν καν μιλήσω

Θέλω χρόνο να καταλάβω τι μου συμβαίνει

Οι φίλοι

Σου προσφέρουν ασφάλεια και σιγουριά

Ακόμα και αν δεν τους βλέπεις καθημερινά

Ακόμα και αν τους μιλάς κάθε 3 μήνες

Ακόμα και αν σου μιλούν μια φορά το χρόνο

Αν υπάρξει σύνδεση μια φορά
Όσος χρόνος απουσίας και να υπάρξει
Ξέρεις ότι ο φίλος σου είναι εκεί


Πάντα πίστευα οτι δεν έχω φίλους
Ένιωθα κάπως λειψή
Μου αρέσει να είμαι μόνη μου
Αλλά κάποιες φορές οι φίλοι είναι σαν την ανάσα.

Είμαι ευγνώμων για όσα έχω
Και για όσους υπάρχουν στη ζωή μου

Ακόμα και για την απουσία τους, εκούσια ή ακούσια
Το συναίσθημα μου δεν αλλάζει.
Δονείται από αγάπη!!!

Κάπως έτσι

Νιώθω

Αλλά αμέσως σκέφτομαι

Έχε πίστη και όλα καλά θα πάνε μόνο Θεέ μου φύλαγε με από εμένα .
Κράτα το στόμα μου κλειστό και τα μάτια μου ανοιχτά.
Κλείσε με σαν στρείδι αλλά φόρεσε μου την πιο λαμπρή                               μου πανοπλία.

Θα τα καταφέρω

Σε ευγνωμωνώ για όσα μου είχες πει
Πριν 2 χρόνια και τόσο καιρό εγώ
Τα έκανα κτήμα μου
Και μπόρεσα να ανταπεξέλθω
Στην σημερινή δυσκολη μέρα

Είσαι κάπου εκεί έξω

Μου αρκεί να υπάρχεις

Ο φόβος της απουσίας σου με κάνει να τρέμω

Για την ώρα έχασα εμένα

Εγγύς γάρ ο καιρός...

Ήρθε ο Φλεβάρης

Πλησιάζει η ώρα που πρέπει
Να αντιμετωπίσω

Τα νέα δεδομένα

ΦΟΒΆΜΑΙ

Έχω χαθεί μεταξύ υπογείου
Και ισογείου

Και ο πυρετός με κάνει να πονάω
Και να ιδρώνω
Όλη η αγωνία μου ξεχύνεται
Από τους πόρους του κορμιού μου

Και τώρα ήρθε και η ναυτία

Ως την Δευτέρα θα με έχω τσακίσει
Μόνη παρηγοριά η μουσική και το βιβλίο μου όταν δεν σφαδάζω από τον πόνο

Και εσύ
που να είσαι εσύ

Ας ήξερα μόνο ότι εισαι κάπου
...όχι μονο ζωγραφισμένος στη σάρκα μου
να σεργιανίζεις όπου πάω

Ετοιμάσου
Θα βάλουμε το φωτεινό  μας χαμόγελο
Και θα πάμε χέρι χέρι

Μην τυχόν και κατάλαβει κανείς
Μόνο εσύ και εγώ θα ξέρουμε
Ότι το μόνο που θέλουμε είναι να δούμε
Την θάλασσα