Αυτό....

 

Ένα βράδυ

 Δεκαεπτά χρόνια πριν

Ήρθες και άλλαξες τη ροτα της ζωής μου

Σκέφτομαι τι θα έκανα αν

Όλα άρχισαν πάλι από την αρχή

Τώρα που ξέρω

Τι θα άλλαζα

Τι θα κρατούσα

Τι θα επέλεγα να ζήσω

Πώς θα επέλεγα να συνεχίσω

Δεν έχω αποφασίσει

Ίσως γιατί ξέρω πως δεν γίνεται να ζήσεις δεύτερη φορά 

Ίσως γιατί ξέρω πως πάλι θα έκανα τα ίδια λάθη

Ίσως γιατί δεν θα είμαι ποτέ προετοιμασμένη για τέτοιο συναισθηματικό τσουνάμι

Σίγουρα ξέρω πως δεν μετανιώνω

Κάθε χρόνο σε περιμένω να φανείς γνωρίζοντας πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί

Βρέχει. 

Δεν θα έρθεις

Θα είμαι εδώ έως το πρωί

Έλα 

Σεπτέμβριος ξανά...

 Μια μέρα θα σε ρωτήσει κάποιος ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα που έχεις κάνει ποτέ στη ζωή σου.

" - Αγάπησα " - Θα φωνάξω. 

Και ποιο ήταν το χειρότερο;

" - Αγάπησα " - θα ψιθυρίσω.

Θάλασσα

 Έχει κανείς δικαίωμα , μιλώντας για τον εαυτό του, να παραλείψει κάτι που επηρέασε ολόκληρη την ύπαρξη του και που το έφερνε στο νου του κάθε μέρα της ζωής του;

Μπορεί το κάθε μέρα να είναι υπερβολή, αν και όχι μεγάλη.

Δεν έχω ανάγκη να "ανακαλώ" εσένα , είσαι πάντα παρών.

Είσαι το τέλος μου και η αρχή μου, είσαι το άλφα και το ωμέγα.

Ο Αύγουστος

 Είναι μόνο μια στιγμή

Και συνοψίζεται σε μια πρόταση

"Ο Τ. ήταν η τρυφερή πλευρά του μπαμπά που ήθελε να σε προστατεύσει"

Και έτσι θα σε σκέφτομαι

Ο τρυφερός κολλητός μου που ήταν δίπλα μου

Μέχρι που τον "θύμωσα"

Μου λείπεις πολύ

Σκέφτομαι όσα συνέβησαν

 κι αν είχα μόνο μία ευχή θα ήταν αυτή:

δεν θέλω να ξεχάσω, δεν θέλω να ξεχάσω

δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα ποτέ μου.

Θερινό Ηλιοστασι

 Ὅλοι βλέπουν ὁράματα

κανεὶς ὡστόσο δὲν τ᾿ ὁμολογεῖ·