Παρασκευή 10 Ιουνίου 2022

Βρέχει

 Χθες περπατούσα και σκεφτόμουν 

Ότι 2 χρόνια 

Απόλυτη σιωπή

Άραγε με θυμάσαι;

Και αν ναι πως με θυμάσαι;

Εσένα σου λείπουν καμία φορά οι κουβέντες μας;

Εκείνα τα mail που γράφαμε τα βροχερά μεσημέρια του καλοκαιριού;

Βρέχει κάθε μέρα

Καταραμένος τόπος έλεγες

Θυμάσαι άραγε;

Τα γέλια μας και αμέσως το κλάμα με λυγμούς


να πέφτω στο πάτωμα και να περιμένω, από τόσα χιλιόμετρα μακριά με μια και μόνη λέξη σου, να ξαναφέρεις τη λιακάδα στην ψυχή μου

Μου λείπεις

Εξακολουθώ κάθε μέρα να σας λέω:

 "καλημέρα "

"Καληνύχτα"

"Συμφωνείς με αυτό που κάνω;"

"Θα το σκεφτώ ανάποδα'

"Θα ρισκάρω"

"Μπα... Όχι..."

"Δεν είναι για εμένα αυτό"

"Λοιπόν τι λες;'

"Τι να κάνω;"

Και μου λείπεις

Μου λείπεις

Μου λείπεις η ανύπαρκτη ύπαρξη σου

 κανείς ποτέ δεν θα καταλάβαινε αν τολμούσα να μιλήσω ,μα δεν θέλω να σε μοιραστώ

Εξακολουθείς να είσαι το mantras μου που επαναλαμβάνω ασταμάτητα για να καταφέρω να ηρεμήσω, για να μην φοβάμαι, για να αντέχω.

Θυμάσαι; 

Σου έλεγα πως λέω το όνομα σου σαν μαγικό ξόρκι 

Βρέχει

Με θυμάσαι καμιά φορά;


"Αν με θυμάσαι εσύ, δεν με νοιάζει αν όλοι οι άλλοι με ξεχάσουν"


- Haruki Murakami, Ο Κάφκα στην Ακτή 



Πέμπτη 19 Μαΐου 2022

Σεξ Χωρίς Αγάπη (Sex Without Love) – Σάρον Όλντς (Sharon Olds

 Πώς το κάνουνε, εκείνοι που κάνουν έρωτα

Χωρίς αγάπη; Όμορφοι σαν χορευτές,

Γλιστρώντας ο ένας πάνω στον άλλο

Σαν παγοδρόμοι πάνω στον πάγο, δάχτυλα

Γαντζωμένα ο ένας στο σώμα του άλλου,

Πρόσωπα κόκκινα σαν κρέας, σαν κρασί, υγροί

Σαν παιδιά στη γέννα που οι μανάδες τους

Πρόκειται να τα δώσουν. Πώς φτάνουν

Σε οργασμό σε οργασμό στον Θεό πώς

Φτάνουν στα γαλήνια νερά, και να μην αγαπούν

Εκείνον που ήρθε εκεί μαζί τους, φως υψωμένο

Αργά σαν ατμός απ’ το ενωμένο τους δέρμα;

Αυτοί είναι οι πραγματικοί θρήσκοι,

Οι εξαγνισμένοι, οι επαγγελματίες, εκείνοι

Που δεν θα δεχτούν έναν ψεύτικο Μεσσία,

Που δεν θ’ αγαπήσουν τον ιερέα αντί τον Θεό.

Δεν εκλαμβάνουν τον εραστή ως τη δική τους

Ευχαρίστηση, είναι σαν σπουδαίοι δρομείς:

Ξέρουν πως είναι μόνοι με την επιφάνεια

Του δρόμου, το κρύο, τον αέρα, την εφαρμογή

Των παπουτσιών τους, την πάνω απ’ όλα

Καρδιαγγειακή υγεία τους – απλά συντελεστές,

Σαν τον σύντροφο στο κρεβάτι, κι όχι

Η αλήθεια, που είναι το αζευγάρωτο σώμα

Μονάχο του στο διάστημα ενάντια

Στη δική του καλύτερη ώρα.


Σάββατο 7 Μαΐου 2022

ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ

 ΗΛΙΘΙΑ

ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΠΙΑ  να με αποκαλείτε έτσι

Ποτέ δεν ήμουν

Ποτέ δεν είδατε τι είμαι

Είμαι ότι είμαι 

Αν δεν σας κάνω αφήστε με ήσυχη

Μην με βρίζετε

Μην με χτυπάτε

Μην σφίγγετε το λαιμό μου.                                     Δεν θέλω να με σκοτώσετε

Με χρειάζονται τα παιδιά μου.   

                              Μακριά τα δάχτυλα σας από το λαιμό μου και τα χέρια σας από το κορμί μου.

 Αφήστε με ήσυχη δεν ζητώ κάτι άλλο. 

Ακόμα και αν  όντως είμαι ηλίθια ,ακόμα και αν φταίω για ότι κακό σας συμβαίνει και δεν έχετε ποιόν άλλο να κατηγορήσετε.

Μην με πονάτε άλλο

Δεν θέλω να πονάω άλλο

Δεν μπορώ άλλο .

Δεν μπορώ να ζω με τον φόβο









Τρίτη 3 Μαΐου 2022

Έρημη χώρα

 Φίλε μου, 

αίμα κινεί την καρδιά μου, 

η φοβερή τόλμη μιας στιγμιαίας παράδοσης,

 αυτή που η ηλικία της σύνεσης ποτέ δεν θα αναιρέσει. 


Απ'αυτήν και μόνο με αυτήν έχουμε υπάρξει       

T.S. Eliot








Πέμπτη 21 Απριλίου 2022

Που πάς; Που θα κρυφτείς;

 | 

Σχέδια που εγκαταλείπουμε, αποφάσεις που φοβηθήκαμε να πάρουμε

προσδοκίες των άλλων από μας που τις τροφοδοτήσαμε

κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν. 

Δικές μας απαιτήσεις απ' τους άλλους,

ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα, και τη δική μας

υστεροβουλία.

Άνθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους 

όρισε πια για πάντα τη ζωή μας. 

Λόγια που τα προμελετήσαμε, μα που όταν ήρθε η ώρα

δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή - έρχονται όλα κάποτε,

μαζεμένα, μέσα σε μια στιγμή, εκεί που ανεβαίνεις ανύποπτος μια σκάλα ή απλώνεις το χέρι στο σκοτάδι ψάχνοντας για το φως,

μονάχος σ' ένα μισοσκότεινο δωμάτιο ή μέσα στο πλήθος και τα

φώτα -

πού να πας τότε; πού θα κρυφτείς; Τί την έκανες

την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης | 20 Απριλίου 1922 - 30 Οκτωβρίου 1988 |



| Καντάτα (1960) | Ποιήματα, τ. 1 | εκδόσεις Μετρονόμος |