Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Πάλι εδώ.......

Kαλημέρα αγαπούλα μου....
τι κάνεις? πως ήταν το βράδυ σου?
εγώ πάλι κοιμήθηκα πολύ άσχημα , σηκώθηκα πολλές φορές, είδα εφιάλτες, στριφογύρισα και τελικά σηκώθηκα τόσο κουρασμένη........
δεν ήθελα να βγώ από το κρεβάτι...δεν θέλω να κάνω πάλι τα ίδια πράγματα.
Μπούκωσα.....
Έκανα καφέ, έβαλα και λίγη ζαχαρίτσα παραπάνω......
Πάντα οταν κάνω καφέ σε θυμάμαι να μου λές "μάτια μου λίγη ζαχαρίτσα παραπάνω δεν κάνει κακό..."
κάθησα να καπνίσω ένα τσιγάρο χωρίς να κάνω τίποτα παρα μόνο να σε σκέφτομαι....άλλωστε μου έλεγες "μάτια μου αν σταματήσεις πέντε λεπτά δεν θα χαλάσει ο κόσμος, απόλαυσε το τσιγαράκι σου"....
Ανοιξα τον υπολογιστή μου, κανένα μύνημα από εσένα, κανένα μύνημα γενικώς.......άραγε πως τα πας τώρα πια που δεν σου γράφω? έγινε η ζωή σου νορμάλ?
ή μήπως τώρα τσεκάρεις περισσότερες φορές να δεις αν έχεις μύνημα?
Αλλά όχι.......εσύ είσαι δυνατός, ξέρεις τι θέλεις και ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να το έχεις......
Δεν είσαι σαν εμένα εξαρτημένο άτομο......εγώ ψάχνομαι νυχθημερόν, τρώγομαι με τα ρούχα μου για να μην πω με τα συκώτια μου.......όλα μου φταίνε(γκρινιάρα δεν με έλεγες ψυχή μου?)
Κάνω απίστευτα μεγάλη προσπάθεια για να μην σου γράψω έστω και ένα γεια...το γράφω στα χαρτιά , τα σκίζω και τα πετάω....προσπαθώ να γράψω αλλού όσα θέλω να σου πω για να μην σε ενοχλήσω....και αυτό με κάνει να υποφέρω......φαντάσου την νύχτα κάποια στιγμή που ξύπνησα έψαχνα την κοιλιά μου......νόμισα ότι είχα μια μεγάλη τρύπα και άδειαζα.....χυνόμουν κάτω και καθόλου δεν με ένοιαζε να το σταματήσω.....( η τρέλα που λέγαμε....)
Πρέπει να βάλω όρια(χαχαχααχα αυτό δεν προκειται να γίνει αλλα πρέπει όμως να το σκεφτώ σαν ένα μέτρο απεξάρτησης).
Πρέπει να σταματήσω να πρίζω το κεφάλι μου με τις ίδιες ανοησίες όλο το 24ωρο, πρέπει να σταματήσω να ζαλίζω και τον κολλητό.......δεν μου φταίει τίποτα να του γράφω συνέχεια μπουρδες λες και είμαι 5 χρονών παιδί....άσε που νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά και εκεί......
Άλλωστε τι πάει καλά αγαπούλα μου? τίποτα.......
Και τώρα σε παρακαλώ πάρε με μια αγκαλιά και δώσμου ένα φιλί ........ένα μεγάλο επιθετικό φιλί....από εκείνα τα ωραία τα μοναδικά.....το ξέρεις οτι 19 μήνες τώρα από όταν με φίλισες τελευταία φορά τέλειωσαν και τα φιλιά για εμένα?
Ποτέ πια κανείς δεν θα αγκίξει την ψυχή μου..γιατί όπως σου έλεγα όταν αφήνεις τον άλλον να εισχωρεί με τέτοιο τρόπο στο στόμα σου και στο σώμα σου αγκίζει την ψυχή σου...
και η δικιά μου ψυχή δεν υπάρχει πια........και αν υπάρχει είναι εκεί μαζί σου και ποτέ δεν θα αφήσω κανέναν να την αγκίξει έστω και στο ελάχιστο.....
καλημέρα ψυχή μου..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου