Το κορίτσι με το τατουάζ...

το διαβασα με μια ανασα...

ξενυχτησα αλλα αξιζε τον κοπο. αν κ δεν προτιμω τετοιου ειδους βιβλια(χαζορομαντικη γαρ) το συγκεκριμενο ηταν εξαιρετικο. 

ΜΕχρι την τελευταια σελιδα του...

με εκανε να μελετησω παλι για τον σαδισμο και τον μαζοχισμο...

 να ανατριχιασω, να τρομαξω και να δω εφιαλτες......

Ηταν δε τοσο εθιστικό και τοσο ζωντανο που αφησα τον εαυτό μου να γινω μερος του......

Καιρό είχα να το πάθω αυτό με βιβλίο......

 ΚΑι επιπλεον μου θυμισε κατι που ειχα υποσχεθει στον εαυτο μου πριν 14 μηνες αλλα τα γεγονοτα με προλαβαν και η λογικη μου(αν και καθολου λογικο δεν θα φανει σε πολλους αυτο που θα κάνω) πεταξε. 

ΟΤαν πηρα εκεινο το mail που μου ελεγε οτι εισαι σε πολυ ασχημη κατασταση κ μαλλον θα καταληξεις ενιωσα να χανω τον κοσμο..

ΗΣουν το μεγαλυτερο κοματι του,μόνο εσυ είχες απομεινει εκείνη την στιγμη μετα την απόλυτη καταρευση των προηγούμενων μηνων...μετά την εγκαταλειψη..μετα την προδοσία...

αν σε εχανα πως θα συνεχιζα?

 Τυχαια ακουσα ενα τραγουδακι "σαν τατουαζ μεινε πανω μου...με το ανεξιτιλο χρωμα σου....εισαι ακομα εδω..."

 και ειπα ακομα κ αν "φυγεις" απο εμενα δεν θα φυγεις ποτε.ΠΑντα θα εισαι εδω και θα σου μιλαω.

 ο τροπος ενας και μοναδικος..

ενα ακομα τατουαζ (το τρίτο μου)για εσενα αυτη τη φορα με κατι που οσοι ξερουν θα καταλαβουν οτι ειναι εσυ... 

ΜΟυ ειπες οτι προτιμας αριστερα και εσω επιφανεια... 

και εκει θα γινει... 

ΒΓηκα και εκλεισα να το κανω σε λιγες μερες... 

ΝΙωθω ανακουφισμενη,δεν ξερω γιατι,αλλα ετσι νιωθω...

τωρα ξεκιναω το κοριτσι που επαιζε με τη φωτια...

_Αναρωτιεμαι τι θα φερει το τελος του....