Πότε

 Τελειώνει ένας πόλεμος;

Πότε μπορώ να πω το όνομα σου και να σημαίνει το όνομα σου και μόνο, κι όχι όλα όσα άφησες πίσω σου;

Επειδή

 Η ελευθερία δεν είναι

Παρά η απόσταση ανάμεσα στον κυνηγό

Και στο θήραμα του.

Η ζωή είναι ζήτημα χρόνου, κατάλληλης στιγμής.

Αφόρητα θυμωμένη

Για όλες εκείνες τις φορές που υπήρξα θήραμα

Και σήμερα πραγματικά νιώθω πως 

" Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονά"

Σήμερα

 

Διαβάζω

"Και το ήθελα, ήθελα το βλέμμα του, για να με στερεώσει μέσα στον κόσμο όπου ποτέ δεν ένιωσα να ανήκω απόλυτα"

Ocean Vuong, "Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι", σελ. 141

Θέλω...

 Θέλω όταν ξανά βρεθούμε, αν ξανά βρεθούμε ποτέ, να κάτσουμε αντικριστά, να με κοιτάς στα μάτια και να παίξουμε ένα παιχνίδι.

Να ανταλλάσουμε λέξεις, με το ίδιο γράμμα μέχρι να τελειώσουμε την αλφάβητο.

Να ξεκινήσουμε με το άλφα 

Να πεις εσύ

-Αγάπη  

Να πω εγώ 

-Απών 

Να πεις μετά 

-Βάσανα

Και ν´ απαντήσω 

-Βροχή 

εσύ

-Γιορτή 

εγώ 

-Γινάτι 

Να φωνάξεις 

-Δώρο 

Να ψυθιρισω 

-Δανεικό 

Να πεις μετά 

-Ευχή

Ν´ απαντήσω 

-Εσύ

Να ψυθιρίσεις 

-Ζωή 

Να φωνάξω 

-Ζήσε 

Να πεις εσύ 

-Ήττα 

Να πω εγώ 

-Ήρωας 

Εσύ

-Θάλασσα 

Εγώ  

-θνητή    

Να πεις μετά

-ιστορία 

Και εγώ  

-ιδανική 

Καμία  εσύ 

Κανένας εγώ 

εσύ…λατρεία

εγώ … λείπεις 

Να πεις εσύ 

-Μεγάλη 

Να πω εγώ 

-Μοναξιά 

Να πεις μετά 

-νεκρός  

Ν´ απαντήσω 

-νωρίς 

Να έρθει η σειρά σου με το

-ξεδιψάω  

Και ν´ απαντήσω 

-ξανά  

Να πεις εσύ

-ομορφιά μου

Να πω εγώ 

-όνειρο μου

Εσύ… πληγή 

Εγώ ..Πίκρα 

Ροη μου εσύ

Ρυτίδα μου εγώ 

Να πεις εσύ

Σιωπή 

Να πω και εγώ

Σιωπή 

Να έρθει η σειρά σου με το 

Ταγκό  

Και ν´ απαντήσω 

Ταίρι 

Υδροπλάνο εγώ  

Υδρόγειος εσύ

Να πεις …Φυγή 

Να πω … φωτιά 

Εσύ…Χαϊδεύω

Εγώ…χαρά  

Να πεις…Ψηλά  

Να πω …Ψυχή μου 

Ώμος  εσύ

Ώσπου  εγώ 

Ήρθες

 Στον ύπνο μου

Και ήσουν εφιάλτης

Εναρμονισμενος στο φρικτό πνεύμα τον ημερών

Και νιώθω τόσο απαίσια αυτή τη στιγμή

Που θέλω να κουβαριαστω και να κρυφτώ μέσα μου , να μην με βρει κανείς

Η αγάπη που γίνεται θάνατος, σωματικός και ψυχικός

Η αφοσίωση, η λατρεία , το δέσιμο, το δοσιμο, το μοναδικό, το απόλυτο, η ταύτιση που έχουν πάντα φρικτή κατάληξη

Χέρια μιαρά που βρωμιζουν τις πιο αγνές γωνιές της ψυχής

Στόμα γλειωδες που σαν άλλο βαμπίρ ρουφάει τη ζωή σου

Σε σκεφτόμουν καθώς γύριζα σπίτι και ζήτησα μια αγκαλιά

Και ήρθες στον ύπνο μου και με σκότωσες με εκείνο τον τρόπο που σε σκοτώνουν και εξακολουθείς να ανασαίνεις.

Δεν με αγαπάς

Πόση..

 Από τη ζωή μας επενδύσαμε

σε μια άλλη καταδικασμένη ζωή;