Σαν άλμπατρος

 Φτερουγίζω 

Στον ωκεανό της μνήμης 

Χωρίς τέλος 

"Το σύμπαν" 

Σε αυτό τα χρωστάμε όλα

Κλείνω τα μάτια 

Και πετάω 

Και νιώθω γαλήνη 

Και ηρεμία 

Και θλίψη 

Και πόνο στην πληγή στο στήθος 

Και πετάω όπου θέλω 

Πίσω 

Μπροστά 

Σε όποιο σύμπαν θέλω από τα άπειρα παράλληλα που υπάρχουν. 

Υπάρχουν; 

Αλλά αφού το υποστηρίζει η θεωρία των χορδών...

Cheers matey 🥂🥂🍷

Φαντάσματα ❌

 

Φλασάκι

 Και θέλω να σου χωσω μια γροθιά 

Να σου σπάσω τη μύτη 

Είμαι πολύ θυμωμένη να ξέρεις 

Βλάκα 

Κυριακή

 

Κυναιγειρος 

Ακούω

 

Με πονάει ο Σεπτέμβρης 🙂‍↕️

Διαβάζω

 

Αναρωτιέμαι 

Κυριακή

 Η τελευταία του Αυγούστου 

Η πρώτη μετά από δύο μήνες που είμαι σπίτι 

Με άδεια εξόδου και με υπογραφή ότι αναλαμβάνω την ευθύνη αλλά οκ

Κάνω πάρτυ 

Πήρα μια επαγγελματική σακούλα πατατάκια 

Ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί 

Και ένα κιλό παγωτό παρφε σοκολάτα 

Εννοείται θα τα καταπαραξω από τη βουλιμία μου και εννοείται ότι θα ξερασω αλλά δεν με νοιάζει καθόλου 

Δεν ξέρω πότε θα είμαι πάλι Κυριακή στο σπίτι 

Ακούω ξανά και ξανά την κομματαρα 

Και βλέπω ταινία χωρίς ήχο 

Να προλάβω στις ώρες που έχω να νιώσω ότι ζω

Μια αστραπή η ζωή μα προλαβαίνουμε 

P.s δεν έχω υπάρξει πιο άσπρη στη ζωή μου