Αν κάτι ζήλεψα είναι τους ανέμους... το βοριά που καθαρίζει και το νοτιά γιατί ξυπνάει τις μνήμες από τα παλιά χτυπήματα και μας θυμίζει πως το κακό περνάει... την αύρα που ψιθυρίζει για τ' απογεύματα της αγάπης και την ανεμοθύελλα που τόσο μοιάζει στις επαναστατημένες ψυχές, που τώρα σιωπούν...αν κάτι ζήλεψα είναι την ελεύθερη παντοδυνα...μία των ανέμων...
Αν κάτι ζήλεψα είναι μια θάλασσα, που να τη δέρνουν οι άνεμοι σου και ν' αφρίζει. Και με νοτιά και με βοριά. Κι ύστερα σαν επαναστατεί η ψυχή σου να ορμάει στα βράχια αλύπητα. Και να χαϊδεύει μες την αύρα της κορμιά, καρδιές και βότσαλα।
