Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Δεν θελω να πιστεψω...


οτι ηταν το οριστικο αντιο... 
αλλωστε μου χρωστας ενα ταξιδι στο Ναυπλιο σου χρωσταω μια βολτα με το αυτοκινητο μου...
 μετα απο 26 μηνες απολυτου σκοταδιου στον μαυρο βυθο του πονου μου βρεθηκα για 4 ωρες στην αγκαλια σου και ενιωσα ναανασαινω κ παλι ομως ποσο μα ποσο γρηγορα περασαν..
. και τωρα ειμαι πιο κατω απο πριν... 
στραγγιζει η καρδια μου απο το αιμα της ουρλιαζει η ψυχη μου απο τον πονο... 
ξαπλωσα στα πλακακια και ικετευω το Θεο να με παρει κοντα του να με αγκαλιασει για παντα.
 δεν θελω να ζω χωρις να με αγκαλιαζουν τα χερια σου δεν θελω να υπαρχω χωρις εσενα πλαι μου τα κατεστρεψα ολα ολα ολα
 με μισω
με μισω που σε κανω να πονας.
 θελω να γραψω τοσα μα τοσα πολλα μα δεν εχω λεξεις. 
αδειασα.
 δεν εχω τιποτα.
 μια ερημος η ζωη μου και η ψυχη μου
. γιατι? 
γιατι εκανα τοσα μα τοσα λαθη????
 γιατι δεν αυτοκτονουσα μια και εξω? γιατι ?????
 οτι κ να πω ειναι ανοητο. τιποτα δεν μπορω να διορθωσω πια.
 θα ηθελα να ειχα τη δυναμη να μην σκεφτω τιποτα και κανεναν.
 να μην σε αφησω να φυγεις χωρις εμενα. 
να σε ικετεψω να με παρεις μαζι σου. μονο εγω κ εσυ.
 εγω και εσυ........
.το δικο μας κρατος. 
που λεηλατηθηκε και ερημωθηκε. το κρατος μας.....
 το εκαψα με τα ιδια μου τα χερια...
 ενας δολοφονος ειμαι. ενα τιποτα ειμαι χωρις εσενα. 
πως μπορεσα να πιστεψω πως θα ζησω μακρια σου???
 χωρις τα μαγικα σου χερια?

 ΣΩΣΕ ΜΕ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ...

στο ειχα πει....
 θελω καπου να ακουμπησω και να κλαψω. 
να κλαψω να κλαψω να κλαψω 
πιο μαυρο το σκοταδι μου αυτο το πρωι. 
και ολο χειροτερο καθε μερα χωρις εσενα. 
εγκλωβιστηκες τελικα μου ειπες.
 η αληθεια ειναι οτι με εθαψα ζωντανη και πηρα στο λαιμο μου και πολλους ακομα.
 ενα τερας ειμαι ψυχη μου. 
αυτο ειναι ο αγγελος σου ενα απαισιο και φρικτο τερας.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΦΟΒΑΜΑΙ

ΦΟΒΑΜΑΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ

φοβάμαι 
φοβάμαι

πως αλλιώς να το πω?
δεν έχω άλλο τρόπο
με νιώθεις?

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Κενή.......νεκρή......

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα...

Καρυωτάκης



και εγώ φοβήθηκα το φως και γύρισα παλι στο κελί μου......
δεν αντέχω να υπάρχω....
δεν θέλω άλλο. 


Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Με αγαπας λιγακι???

ηθελα να στο γραψω...
 να σε ρωτησω...
με αγαπας λιγακι?

 μα δεν τολμησα...
φοβηθηκα...

και δεν το εγραψα....



το εκανα και αυτο παραπονο και το αφησα να τρεξει απο τα ματια μου....

6 και να καινε ......

6 σημερα!!!.
 6 χρονακια....
οσα και τα πουλια που ταξιδευουν στην πλατη μου.
σκεφτομαι καθε χρονος που θα φευγει να προσθετω και απο ενα.. .
ωραιο δεν θα ειναι??...
ετσι εκτος απο πληρωμενη,σημαδεμενη θα ειμαι και εντελως βαρεμμενη...
αληθεια θα ηταν μεγαλη μαλακια να πω χρονια πολλα???
 δλδ οκ εγω χαιρομαι για κατι που εσεις πιθανων να καταρριεστε την ωρα και τη στιγμη αλλα τι θα επρεπε να πω γιαυτην την μοναδικη ημερα????
σκεφτομαι τα μπινελικια σου και χαμογελαω...
σκεφτομαι και εσενα ξερο στο κρεββατι και χαμογελαω διπλα...

 συνωμοτισε το συμπαν... οχι αμα εχετε τα .... αρνηθειτε το...

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Επανάληψη λοιπόν....

τα ιδια λάθη.
ο ιδιος τροπος.
ο ιδιος στοχος.
θα εχουμε και το ιδιο αποτελεσμα.
ΘΑΝΑΤΟΣ.
επαναλλαμβανεις με μαθηματικη ακριβεια ολα τα λαθη μου στη σειρα.
επαναλλαμβανω με ευλαβεια ολα τα λαθη σου με τη σειρα μου.

με χειριζεσαι και σε σπρωχνω στο γκρεμο
το βλεπω θα χαθεις και δεν κανω τιποτα να σε σταματησω
δεν ξερω τι και πως να το κανω

ειμαι σε πληρη συγχυση.
εχασα το σωστο και το λαθος
παλι θολουρα στο μυαλο
(οχι οτι ξαστερωσε και καθολου τοσο καιρο)
δεν μπορω να το χειριστω μονη μου

χρειαζομαι βοηθειααααα
αλλα ειμαι εντελως μονη μου με εμενα και δεν μπορω να σκεφτω λογικα
η αγαπη ειναι απο μονη της παραλογη.....

τι να κανω?
τι να πω?
πως να το πω?
πως θα το παρεις?
τι θελεις να ακουσεις?
τι περιμενεις να κανω?
τιποτα δεν ειναι τοσο απλο οσο φαινεται και προσπαθω να σκεφτω αναποδα μα κολλαω.
δεν μπορω να πιασω το νημα.
εκει που νομιζω τα καταφερνω μου ξεφευγει και παλι χανομαι.
κατι πρεπει να υπαρχει δεν μπορει.
ποναωωωωωωωωωωωω.
υποκρινομαι οσο δεν παει αλλο και σου γραφω ολο μαλακιες
ακριβως τα αντιθετα απο οτι θα περιμενες.
κανω οτι εκανες και αυτο με τρελλενει,
επιδη νομιζες οτι ηθελα να γυρισω πισω με εσπρωχνες με εσπρωχνες και εγω εκανα λαθη λαθη λαθηηηηηη γιατι ετσι νομιζα πως επρεπε να κανω γιατι νομιζα οτι αυτο ηθελες γιατι μαλακωδως νομιζα οτι ετσι θα εισαι καλα.
και να που κανω οτι εκανες.....αλλα τωρα που ξερω το αποτελεσμα γιατι συνεχιζω να το κανω?παλι μαλακωδως πιστευω οτι θα εισαι καλα ενω η αληθεια ειναι οτι σε σπρωχνω στην αυτοκτονια...
χανομαι σε υποθεσεις.
επαναλλαμβανομαι.