Ένας λόγος που ακόμη υπάρχω στον κόσμο που σε γνώρισα είναι επειδή δεν θέλω να πεθάνει μαζί μου αυτό που νιώθω για σένα και χαθείς και εσύ....
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μου λειπεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μου λειπεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 10 Μαΐου 2018
Φοβάμαι. ..
Πάλι πονάει το στήθος μου
Κάτι ξεκινά .
Και αυτή η αγωγή με τόσα χάπια με έχει λυγισει.
Οταν αντιδρά έτσι το σώμα μου
Χανω την όποια ισορροπία έχω για πολύ καιρό
Θα με ρουφηξει πάλι η γαμημενη η θλίψη
Με τρομάζει τόσο πολύ αυτό που συμβαίνει
Φοβάμαι
Κάτι ξεκινά .
Και αυτή η αγωγή με τόσα χάπια με έχει λυγισει.
Οταν αντιδρά έτσι το σώμα μου
Χανω την όποια ισορροπία έχω για πολύ καιρό
Θα με ρουφηξει πάλι η γαμημενη η θλίψη
Με τρομάζει τόσο πολύ αυτό που συμβαίνει
Φοβάμαι
Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017
ΕΔΩΩ
Να αγωνιω ακόμα
Να κανω αλλεργίες
Να μην κοιμαμαι
Να εχουν επιστρεψει τα σκοταδια και να με ρουφανε επικινδυνα
Να θελω να με αυτοκτονησω
Να παρω ενα νυστερι και να με κανω κομματια
Μου λειπεις
θελω να σου μιλησω
Σε χρειαζομαι και με γραφεις κανονικα
Να κανω αλλεργίες
Να μην κοιμαμαι
Να εχουν επιστρεψει τα σκοταδια και να με ρουφανε επικινδυνα
Να θελω να με αυτοκτονησω
Να παρω ενα νυστερι και να με κανω κομματια
Μου λειπεις
θελω να σου μιλησω
Σε χρειαζομαι και με γραφεις κανονικα
Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017
Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017
Ήρθες πάλι
Στο όνειρό μου
Καθόμουν και παρακολουθούσα μια ομιλία και ήρθες και κάθισες δίπλα μου
και έμπλεξες τα δάχτυλά σου στα δικά μου στο αριστερό μου χέρι
και ένιωσα την ζέστη από τα δάχτυλά σου μέχρι την καρδιά μου
και όλο μου το σώμα να ανατριχιάζει
και να θέλω να κολλήσω πάνω σου σαν στρείδι
και οι πεταλούδες να χορεύουν στο στομάχι μου
Θυμάσαι εκείνη την φορά που μου είχες πιάσει το χέρι και το χάιδευες τόση ώρα και εγώ έλιωσα?
Έτσι ένιωθα....
και με ρώτησες ποιος είναι δίπλα μου
και μου είπες μην φοβάσαι κανείς δεν θα σου κάνει τίποτα
Είμαι εδώ
και ξύπνησα πάλι κλαίγοντας γιατί ένιωθα ατελείωτη ερημιά
και δεν έπλυνα καν το αριστερό μου χέρι να μην φύγει η αίσθηση του δικού σου χεριού
ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ
Μου λείπεις τόσα χρόνια και όμως ο πόνος είναι ο ίδιος
και πραγματικά υποφέρω
Νιώθω κατακερματισμένη
Νιώθω μισή
Νιώθω Μόνη μου
Τόσο μόνη μου...
https://www.youtube.com/watch?v=Z0DQxI3KM7o
Καθόμουν και παρακολουθούσα μια ομιλία και ήρθες και κάθισες δίπλα μου
και έμπλεξες τα δάχτυλά σου στα δικά μου στο αριστερό μου χέρι
και ένιωσα την ζέστη από τα δάχτυλά σου μέχρι την καρδιά μου
και όλο μου το σώμα να ανατριχιάζει
και να θέλω να κολλήσω πάνω σου σαν στρείδι
και οι πεταλούδες να χορεύουν στο στομάχι μου
Θυμάσαι εκείνη την φορά που μου είχες πιάσει το χέρι και το χάιδευες τόση ώρα και εγώ έλιωσα?
Έτσι ένιωθα....
και με ρώτησες ποιος είναι δίπλα μου
και μου είπες μην φοβάσαι κανείς δεν θα σου κάνει τίποτα
Είμαι εδώ
και ξύπνησα πάλι κλαίγοντας γιατί ένιωθα ατελείωτη ερημιά
και δεν έπλυνα καν το αριστερό μου χέρι να μην φύγει η αίσθηση του δικού σου χεριού
ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ
Μου λείπεις τόσα χρόνια και όμως ο πόνος είναι ο ίδιος
και πραγματικά υποφέρω
Νιώθω κατακερματισμένη
Νιώθω μισή
Νιώθω Μόνη μου
Τόσο μόνη μου...
https://www.youtube.com/watch?v=Z0DQxI3KM7o
Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017
Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017
Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017
Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017
Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017
Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017
Σε ονειρεύτηκα πάλι...
Όταν όλο το βράδυ είσαι στα όνειρα μου
Όταν ακούω την φωνή σου
Όταν νιώθω την ζέστη της αγκαλιά σου να μπαίνει μέσα μου
Όταν ανατριχιάζω απο τα δάχτυλά σου που με αγγίζουν λες και θα σπάσω
Ξυπνώ τόσο ευτυχισμένη
Τόσο ήρεμη
Τόσο χαμογελαστή
Έχω την αίσθηση οτι μέσα στη διάρκεια της μέρα με κάποιο τρόπο θα εμφανιστείς
Ή εστω θα μου στείλεις ένα γαμωμύνημα
Να πάρω δύναμη
Να μην νιώθω την εγκατάληψη
Να πάψω έστω κ για λίγο να νιώθω μισή
Θα μου γράψεις σήμερα?
Όλα εκείνα τα "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ" που σου ούρλιαζα στον ύπνο μου εφτασαν άραγε σε εσένα?
Πόσα χρόνια ακόμα πρέπει να περάσουν για να μην πονάω?
Για να θυμάμαι χωρίς να νιώθω οτι έχω τρύπα στο στήθος?
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΛΥ
ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ξέρω οτι λείπω και σε εσένα...
Δεν λύνεται
Δεν κόβεται
Είναι πάνω απο εμάς
Το κατάλαβες πια...
Όταν ακούω την φωνή σου
Όταν νιώθω την ζέστη της αγκαλιά σου να μπαίνει μέσα μου
Όταν ανατριχιάζω απο τα δάχτυλά σου που με αγγίζουν λες και θα σπάσω
Ξυπνώ τόσο ευτυχισμένη
Τόσο ήρεμη
Τόσο χαμογελαστή
Έχω την αίσθηση οτι μέσα στη διάρκεια της μέρα με κάποιο τρόπο θα εμφανιστείς
Ή εστω θα μου στείλεις ένα γαμωμύνημα
Να πάρω δύναμη
Να μην νιώθω την εγκατάληψη
Να πάψω έστω κ για λίγο να νιώθω μισή
Θα μου γράψεις σήμερα?
Όλα εκείνα τα "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ" που σου ούρλιαζα στον ύπνο μου εφτασαν άραγε σε εσένα?
Πόσα χρόνια ακόμα πρέπει να περάσουν για να μην πονάω?
Για να θυμάμαι χωρίς να νιώθω οτι έχω τρύπα στο στήθος?
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΛΥ
ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ξέρω οτι λείπω και σε εσένα...
Δεν λύνεται
Δεν κόβεται
Είναι πάνω απο εμάς
Το κατάλαβες πια...
Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017
Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017
Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017
Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017
Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017
Κουρασμένη πολύ.
Μπορεί ο χρόνος να θαμπώνει τα συμβάντα μα οτι υπήρξε μια φορά , υπήρξε παντα...
Δεν μπορείς να υποκριθείς πως δεν υπήρξα, δεν μπορώ να μην μου λείπεις....
Αλλά καλύτερα να λείπεις παρά να περισεύεις....
Και όταν λυγίζω θα θυμάμαι οτι θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς όταν το λογικό σου, σου λέει οτι έχασες...
Δεν μπορείς να υποκριθείς πως δεν υπήρξα, δεν μπορώ να μην μου λείπεις....
Αλλά καλύτερα να λείπεις παρά να περισεύεις....
Και όταν λυγίζω θα θυμάμαι οτι θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς όταν το λογικό σου, σου λέει οτι έχασες...
Τρίτη 4 Ιουλίου 2017
Σάββατο 10 Ιουνίου 2017
Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)