Περίπολοι της νικοτίνης.
Οι κάνες τόσων τσιγάρων
στραμμένες επάνω μου.
Θα`χουμε σε παλιό καθρέφτη γνωριστεί
κι έμεινε αυτό το ράγισμα στα μάτια.
Κάποτε πέφτει η ψυχή
εκεί που το κορμί σκοντάφτει.
Πέφτει σαν αρμαθιά κλειδιά.
Μένεις απ`έξω.
(Μιχάλης Γκανάς)
Μια θλιμμένη μέρα είναι η σημερινή
Διαβάζω και νιώθω
Η διάρκεια είναι πάθος.
Ένα πάθος που δεν βλέπεις στο σινεμά
γιατί οι ταινίες διαρκούν το πολύ δυό ώρες
κι όταν πέφτει το τέλος
η ζωή συνεχίζεται.
Ειρήσθω εν παρόδω όχι όπως θέλουμε
αλλά όπως μπορούμε...
(Μιχάλης Γκανάς , τον αποχαιρετώ με θλίψη σήμερα)