Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

ΕΔΩΩ

Να αγωνιω ακόμα
Να κανω αλλεργίες
Να μην κοιμαμαι
Να εχουν επιστρεψει τα σκοταδια και να με ρουφανε επικινδυνα
Να θελω να με αυτοκτονησω
Να παρω ενα νυστερι και να με κανω κομματια
Μου λειπεις
θελω να σου μιλησω
Σε χρειαζομαι και με γραφεις κανονικα

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Καλό μήνα

Θα είναι???
Πάλι στην αναμονή για αποτελέσματα...
Κρίσιμη εξέταση...
Έχω καρκίνο τελικά?
Είναι σωστά τα πρώτα αποτελέσματα?
Αγωνία
Αυτό νιώθω
Δεν φοβάμαι
Θα κάνω οτι προβλέπεται με ψυχραιμία
Το μόνο που δεν θέλω είναι να με δουν οι ψυχές μου να καταρρέω κ να αποσυντίθεμαι
Να μην με δουν να κλαίω από φόβο
Να μην με δουν να σπάω






Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Θλίψη..

Γεια σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έντομο που φωλιάζεις μέσα μου
κι ολονυχτίς καραδοκείς πότε θ’ ανοίξω μάτι...

Στην αρχή σ’ έχω λησμονήσει·
κοιτάζω τις γραμμές του ταβανιού -
άξαφνα πατείς και μπαίνεις
στη συνείδηση.

Έρχεσαι να πικράνεις τον πρωινό καφέ
ν’ αποσπάσεις κάτι απ’ την ελάχιστη χαρά
του χεριού μου στο πόμολο του παραθύρου
φέρνεις ανωμαλίες στο νερό του μπάνιου
προκαλείς το πρώτο δυσάρεστο τηλεφώνημα
είσαι τέρας
μικροσκοπικός Μινώταυρος που ζητάει τροφή
και συντηρείται με το ελάχιστο...




https://www.youtube.com/watch?v=-ywL_zokELE


Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Για ένα φίλο

Που με συνοπτικές διαδικασίες με έγραψε στα παπαράκια του
Αλλά με την αγωνία που έχω για τη γαμοβιοψία δεν θα κλάψω για τον καλό μου φίλο...
Δεν αντέχω άλλη αγωνία..



Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Εσωτερικό τρέμουλο...

Λες και όλα τα κυτταρά μου αγωνιούν
Θα μάθω σήμερα?
Θα μάθω αύριο?
11 Νοεμβρίου αύριο
Πριν 9 χρόνια σαν αύριο πέθανε το τοτέμ
Πριν 7 χρόνια σαν αύριο επιβίωσε μια καρδιά
Πριν 7 χρόνια μια ζωή ξεκίνησε
Αύριο λες να είναι η αρχή του τέλους μου???
Αύριο λες να με τραβήξει η μαύρη τρύπα στον πάτο της?
Φοβάμαι τις ημερομήνιες που σημαίνουν κάτι
Όλα συνδέονται με έναν μαγικό υπόγειο τρόπο
Φοβάμαι βρε παιδιάααααα
Αγωνιώ και το στομάχι μου έχει γίνει κόμπος
Που είσαι βρε άθλιε κολλητέ τώρα που σε χρειάζομαι???
Και εσύ γλυκούλη επαναπαύσε στις ειρωνίες σου ...
Και εγώ ....
P.s 12/11 ήταν ημέρα Τετάρτη ώρα 10.25 "το τοτέμ έφυγε"

12/11 ήταν ημέρα Σάββατο ώρα 12.30 "βρήκα τον κολητό σου και του έστειλα χαιρετίσματα"
12/11 είναι και έχω φρικάρει ώρα 13.02





Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Ταχυπαλμία

Από φόβο
Η καρδιά μου καλπάζει
Θα με πάρει σήμερα?
Βγήκε η βιοψία?
Είναι θετική?
Αγωνία
Θέλω να τσιρίξω απο τον φόβο μου
Φεύγω
Πάω trx να με κάψω
Τουλάχιστον για ένα δύωρο να πατήσω το off στο μυαλό μου
Βροχή μέσα έξω και εσύ να λείπεις



Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

Ακόμα...

Δεν έχω βάλει τα κλάματα
Απορώ με εμένα
Τι σου είναι ο φόβος
Την Πέμπτη ίσως ξέρω
Καρκινούλης ή οχι
Έχω πάθει μεγάλο σοκ...


Και ναι...κάπως έτσι νιώθω...

Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Και σήμερα

Επαναλαμβάνω στον εαυτό μου
Τίποτα δεν είναι δεδομένο
Ζήσε τη στιγμή
Ίσως να μην υπάρξει άλλη
Χαμογελάω από όταν ξύπνησα
Προσπαθώ να σκέφτομαι άσχετα
Αλλά καταλάθος το άγκιξα με το χέρι μου και πόνεσα
Και μου θύμησε
"Είμαι εδώ όσο και να χαμογελάς, όσο και να με κοροιδεύεις"
Τα παιδιά στη δουλειά κάνουν πλάκα και εγώ γελάω και δεν αφήνω ούτε καν υποψία για τον φόβο μου
Φοβάμαι...αν είναι??
Θέλω σφιχτή αγκαλιά και ας πονέσω μόλις κλείσουν τα χέρια γύρω μου

https://youtu.be/Mr_G2ldJOQU



Άσχετη η φωτογραφία αλλά θέλω κάτι δυνατό να μου φτιάξει το μυαλό...

Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2017

Τίποτα δεν είναι δεδομένο...

Και έτσι έρχεται ένα πρωί που πίνεις τον καφέ σου και μετά πας για βιοψία...
Απεχθής λέξη...
Απεχθέστερη ο καρκίνος...
Ήρθε ένα φιλαράκι και κατσικώθηκε μέσα μου...
Τι ακριβώς είναι θα το ξέρω σε μερικές μέρες.
Ως τότε θα προσπαθώ να σφυρίζω δηθεν αδιάφορα για να μην καταλάβει κανείς οτι μέσα μου τρέμωωωω, φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.
Ακόμα δεν έκλαψα, περίεργο για εμένα...
Μάλλον άρνηση, δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα...
Χημειοθεραπείες, χειρουργίο κλπ κλπ κλπ
Θα τον σκοτώσω όμως τον καριόλη δεν θα τον αφήσω να με σκοτώσει
Όχι γιατί θέλω να ζήσω αλλά γιατί πρέπει...δυό ψυχές με χρειάζονται
Θέλω να σας μιλήσω, θέλω να μου βάλετε τις φωνές , να μου πείτε οτι είμαι υπερβολική, οτι θα τα καταφέρω
Ένας καρκίνος ίσως και να είναι άλλωστε..και αν δεν είναι...
Θέλω να με παρηγορήσετε και να φύγει ο πόνος
Πονάω γμτ μου.
Φοβάμαι...
Δεν λεω τίποτα σε κανέναν
Δεν πρέπει να στενοχωρήσω κανέναν
Είναι ο δικός μου σταυρός
Με πίστη θα τον σηκώσω και θα παλέψω να μην λυγίσω
Θέλω τόσο να σας γράψω αλλά δεν θα το κάνω...
Σας χρειάζομαι δεν φαντάζεστε πόσο
Όμως δεν αντέχω να μου πείτε οτι έκανα την επιλογή μου...
Δεν θα αντέξω να νιώσω οτι σας παακαλάω για νιοστή φορά για μια σας λέξη
Φοβάμαι ρε φίλε και αυτός ο πόνος δεν με αφήνει να το ξεχάσω ούτε λεπτό...



Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017

Ήρθες πάλι

Στο όνειρό μου
Καθόμουν και παρακολουθούσα μια ομιλία και ήρθες και κάθισες δίπλα μου
και έμπλεξες τα δάχτυλά σου στα δικά μου στο αριστερό μου χέρι
και ένιωσα την ζέστη από τα δάχτυλά σου μέχρι την καρδιά μου
και όλο μου το σώμα να ανατριχιάζει 
και να θέλω να κολλήσω πάνω σου σαν στρείδι
και οι πεταλούδες να χορεύουν στο στομάχι μου
Θυμάσαι εκείνη την φορά που μου είχες πιάσει το χέρι και το χάιδευες τόση ώρα και εγώ έλιωσα?
Έτσι ένιωθα....
και με ρώτησες ποιος είναι δίπλα μου
και μου είπες μην φοβάσαι κανείς δεν θα σου κάνει τίποτα
Είμαι εδώ
και ξύπνησα πάλι κλαίγοντας γιατί ένιωθα ατελείωτη ερημιά
και δεν έπλυνα καν το αριστερό μου χέρι να μην φύγει η αίσθηση του δικού σου χεριού
ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ
Μου λείπεις τόσα χρόνια και όμως ο πόνος είναι ο ίδιος
και πραγματικά υποφέρω
Νιώθω κατακερματισμένη
Νιώθω μισή
Νιώθω Μόνη μου
Τόσο μόνη μου...


https://www.youtube.com/watch?v=Z0DQxI3KM7o


Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

Πάλι μου λείπεις...

Ο χρόνος τα αλλάζει όλα μέσα μας εκτός από κάτι που μένει έκπληκτο από την αλλαγή...
Το διάβασα...
Το πιστεύω...
Όλα για κάποιο λόγο γίνονται
Αλλά είναι σχεδόν πάντα αργά οταν τον μαθαίνεις
Σταθερά






Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Απλά τα πράγματα....







Ο εγωισμός τα κάνει περίπλοκα
Αυτός ο γίγαντας
Και πολύ απλά
Δεν μιλάμε
Και τι κερδίζεις απο αυτό?
Είσαι πιο ήρεμος?
Ποιό ευτυχισμένος?
Όλα είναι οκ?
Good for you....



Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

Καλό μήνα αγαπημένοι μου

Να είστε καλά και χαμογελαστοί
Όπου κ αν είστε.
Να ξέρετε μου λείπετε κάθε μέρα...
Ευτυχώς που υπάρχουν και τα όνειρα


Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

Θέλω να κοιμηθώ....

Βαθιά, λυτρωτικά
Σαν να έχω πεθάνει
Μόνο κενό, τίποτα, σκοτάδι
Έχω ανάγκη να σταματήσεις λίγο μυαλό.
Δεν μπορώ άλλο.

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Με ενοχλεί

να νιώθω τόσο χάλια

Να θέλω να χαθώ από τον κόσμο

Να κρυφτώ απο τον κόσμο

Να εξαφανιστώ
δεν με αντέχω με  τόση θλίψη
ελεοςςςςςς

Σε ονειρεύτηκα πάλι...

Όταν όλο το βράδυ είσαι στα όνειρα μου
Όταν ακούω την φωνή σου
Όταν νιώθω την ζέστη της αγκαλιά σου να μπαίνει μέσα μου
Όταν ανατριχιάζω απο τα δάχτυλά σου που με αγγίζουν λες και θα σπάσω
Ξυπνώ τόσο ευτυχισμένη
Τόσο ήρεμη
Τόσο χαμογελαστή
Έχω την αίσθηση οτι μέσα στη διάρκεια της μέρα με κάποιο τρόπο θα εμφανιστείς
Ή εστω θα μου στείλεις ένα γαμωμύνημα
Να πάρω δύναμη
Να μην νιώθω την εγκατάληψη
Να πάψω έστω κ για λίγο να νιώθω μισή
Θα μου γράψεις σήμερα?
Όλα εκείνα τα "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ" που σου ούρλιαζα στον ύπνο μου εφτασαν άραγε σε εσένα?
Πόσα χρόνια ακόμα πρέπει να περάσουν για να μην πονάω?
Για να θυμάμαι χωρίς να νιώθω οτι έχω τρύπα στο στήθος?
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΛΥ
 ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ξέρω οτι λείπω και σε εσένα...
Δεν λύνεται
Δεν κόβεται
Είναι πάνω απο εμάς
Το κατάλαβες πια...

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Ήμουν ελεύθερη

Μαζί σου .
Πιο ελεύθερη απο κάθε άλλη φορα στη ζωή μου.
Ελεύθερη να κάνω τις επιλογές μου
Επέλεξα εγωιστικά και ανώριμα την αιώνια φυλακή μου
Όλα τα άλλα είναι φθηνές δικαιολογίες για τις φορές που θυμώνω με το σύμπαν
Πως να αντέξω να ζω με αυτή τη γνώση....



προσπάθησε να με καταλάβεις...


Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

Αξιζε άραγε τέτοια θυσία???

 Άραγε ....ξέρεις οτι με κούρασες;
Ότι η τελευταία μαλακία της κόρης σου ξεχείλισε το ποτήρι του πόνου μου??
Εύχομαι να είστε πολύ χαρούμενοι και οι δυό σας ...
Αν και καταβάθος λυπάμαι που ζειτε μέσα σε τέτοια μίζερη δυσπιστία και προκειμένου να τονώσετε τον εγωισμό σας πληγώνεται χωρίς ενδοιασμούς.
Αλλά ακόμα περισσότερο λυπάμαι εμένα και το αδύναμο εθισμένο εαυτό μου.
Καραγκιοζάκος μια φορά , καραγκιοζάκος πάντα προς τέρψη και ευχαρίστηση των αγαπημένων μου που με ηλιθιώδη αφέλια εμπιστεύομαι...
Η μόνη υπεύθυνη εγώ.
Δεν έχω καν δικαίωμα να κρίνω γιατί με χρησημοποιήσατε πάλι.
Ας μην σας άφηνα το περιθώριο...



Εχω 4 μήνες διορία...



Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Χιλια κομματια

Εσπασε η καρδια μου κ εγινε θρυψαλακια.
Ανισχυρη εντελως μπροστα στην αρρωστια .
Τοσα χρονια τα ζω απ εξω.
Τωρα , τωρα που ενας ανθρωπος υποφερει τοσο δεν μπορω να κανω τιποτα.
Γυριζω κλαιγοντας, ελπιζοντας και παρακαλωντας.

Αυτές τις μέρες

Έχω τόσα να θυμαμαι...
Και σχεδόν όλα άσχημα...
Σαν κάποιος να μου έχει κλέψει τα πάντα και να με έχει αφήσει ολόγυμνη στην έρημο...



Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Βυθιζομαι...



Αύγουστος...

Γεμάτος εκπληξεις@!!
Δεν σταματώ να σκεφτομαι.
Να προσπαθώ να δώσω σωστές απαντήσεις σε ερωτευμένο και τρελαμένο 17χρονο.
Τι να πω...
Έρωτας. Αυτό το μακάβριο παιχνίδι που επιλέγεις τον δολοφόνο σου.
Και λες κ ευχαριστώ για τον θάνατό σου...

Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

Ειπα ψεμματα

Σε ενα παιδι 17 ετων οτι δεν αξιζει να προσπαθει να πεθανει γιατι δηθεν η ζωη ειναι ωραια.
Και ειπα και αλλα πολλα που δεν πιστευα αλλα ηξερα πως οφειλα να τα πω.
Και πριν τον παρουν σηκωθηκε και με αγκαλιασε με ολα του τα κοκαλα να με τρυπουν και μου ειπε οτι ειχε πολυ καιρο καποιος να του μιλησει αλλα και να τον ακουσει και οτι ηθελε να πεθανει για να γλιτωσουν οι αλλοι απο αυτον αλλα και εκεινος να ησυχασει.
17 χρονων
Η ψυχη του μαυρη απο μοναξια και αγωνια
Οταν εφυγε εκλαψα πολυ γιατι ηξερα πως νιωθει και ηξερα ποσα χρονια γεματα μαυρες καταμαυρες μερες θα ζουσε μεσα στην απολυτη μοναξια και κανεις δεν θα μπορουσε να φωτισει αυτο το σκοταδι.
Οι ανθρωπινοι φαροι σβηνουν τοσο αποτομα
Το σκοταδι ειναι τοσο απολυτο
Ο πονος τοσο σκληρος κ αδυσωπητος
Συγνωμη Αλεξη που σου ζητησα να αρχισεις να τρως για να μην πεθανεις γιατι η ζωη αξιζει
Δεν εχω κατασταλαξει ακομα
Ειναι τοσο ανακουφιστικο μερικες φορες να προσπαθεις να αυτοκτονισεις