Δεν την παλευω

παραιτουμαι.... δεν παει αλλο. δεν γινεται πως το λενε?????? οκ ολα δικη μου επιλογη ηταν,κανεις δεν με πιεσε να κανω τιποτα αρα καλα να παθω. μα τσακισα αυτη τη φορα. και επιδη αλλος τροπος δρασης-αντιδρασης δεν υπαρχει ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ. ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ κ απο ολους τους αλλους. κ οσο παει.... αδιαφορο. Ναι. Αδιαφορο,χωρις καμια σημασια.

Στο ιδιο σημειο...

λοιπον! εκανα τοσο δρομο για να βρεθω παλι στο ιδιο σημειο... γυμνη και μονη... ποιο μονη απο ποτε... γιατι ηξερα οτι δεν θα εχω δικαιωμα να μιλησω οτι κ αν γινει. το εχασα μαζι με την αξιοπρεπεια μου... μου εμεινε μονο ο φοβος κ το τιποτα.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κολλητέ......

Ο άνθρωπος που σου θυμίζει να ονειρεύεσαι,

 αξίζει πολύ 

περισσότερο από τα όνειρα σου...

Είχες δίκιο........

ρε Γιάννη........

δεν είμαι απλα ηλίθια....

είμαι

ΤΡΟΜΕΡΑ ΗΛΙΘΙΑ...........

το θεμα ειναι να μου γίνει και συνείδηση για να τελειώνω........
αι στα τσακίδια πια ρε κορίτσι άμε λοιπον ..........

Γεια σου θλιψη..........

Γεια σου θλιψη
Καλημερα θλιψη
εντομο που φωλιαζεις μεσα μου
κι ολονυχτις καραδοκεις ποτε θ'  ανοιξω ματι.......
      Στην αρχη σ' εχω λησμονησει
      κοιταζω τις γραμμες του ταβανιου-
      αξαφνα πατεις και μπαινεις
      στη συνειδηση
Ερχεσαι να πικρανεις τον πρωινο  καφε
ν' αποσπασεις κατι απ' την ελαχιστη χαρα.......
          Εισαι τερας......
μικροσκοπικος Μινωταυρος που ζηταει τροφη
και συντηρειται με το ελαχιστο...........
Γεια σου θλιψη
Καλημερα θλιψη
εχεις εγκατασταθει μονιμως μεσα μας [μεσα μου]
εισαι χειροτερη απο τους ιους και τους βακιλλους
οι φιλοσοφοι σ' εξεταζουν στο φασματοσκοπιο
εχεις δωσει λαβη σε μιαν εξαιρετη λογοτεχνια
τη διαβαζουμε και '' βρισκουμε τον ευατο μας''..........
                                     ΜΑΡΙΑ  ΝΕΦΕΛΗ
                                                       ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

άντε ακόμα μια μέρα  θλιμένη, λυπημένη και πονεμένη.....

να δω πόσο ακόμα θα υποφέρω.

τις μισώ αυτές τις μαυρες μέρες και ενω τις νιώθω πριν ακόμα φτάσουν δεν μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως για να σταματήσω ακόμα ένα πνιγμό μου.....

το κακό είναι οτι αντι να αραιώνουν και να μικραίνουν έρχονται όλο και πιο συχνά κρατούν περισσότερο και πονάνε όλο και πιο πολύ ολο το 24ωρο.

φυσικά και δεν κοιμάμαι και όταν το καταφέρω στη μια ωρα έχω πεταχτεί από τρομέρους εφιάλτες....

κατι τέτοιες μέρες μου λείπουν τα χάπια μου...

να τα παίρνω και να χάνομαι ........

καλημέρα.....

ήθελα να στο γράψω αλλά..... what a fuck.......

απαγορεύεται........

να ξέρεις όμως οτι σε σκέφτομαι συνέχεια.......

αυτὀ δεν μπορείς να μου το απαγορέψεις ρε φίλεεεεεεεε

οτι ραδιουργία και να κάνεις......

φιλάκια....

θα ερχεσαι??????????

"Τώρα που μας χωρίζουνε βουνά
Από λόγια αλόγιστα και θάλασσες
Να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου
Να 'ρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι
Με τρεχαντήρι, υπερωκεάνιο, με τα πόδια...
Να 'ρχεσαι πάντως
Εξάπαντος να 'ρχεσαι κάθε νύχτα
Με ρούχα ή χωρίς
«Σουσάμι άνοιξε» θα λέω τρεις
Και θα σε μπάζω στ' όνειρο
Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια
Που τα πήρε ο αέρας να τα πάει μακριά μια πάνω
Και μια κάτω μεθυσμένα
Έλα στον ύπνο μου, σε περιμένω
Να καθαρίζουμε παρέα φρεσκα φασολάκια
Να τρώμε καρμπονάρα,
Να σε ταΐζω μενεξέδες, κουκουνάρια
Και να σε πασπαλίζω φεγγαρόσκονη, θα δεις
Ανάμεσα σε ερωτιδείς κι αγγέλους να πετάς εσύ, μαζί κι εγώ
Κι αν θέλεις θα γινόμαστε ακροβάτες,
Ηθοποιοί σε θίασο πλανόδιο, έλα
Στο ίδιο όνειρο εμείς οι δυο να παίζουμε τρίλιζα
Στα κατώφλια του καλοκαιριού
Σε πύργους από φίλντισι κι ακριβό βελούδο,
Να κυνηγιόμαστε στο μυρωμένο λιβάδι
Των αισθήσεων, των παραισθήσεων,
Να σε φτάνω, να σ' αγγίζω, να σε πιάνω
Να 'μαι τα χέρια εγώ κι εσύ το πιάνο
Και να σε τραμπαλίζω
Και να σου φτιάχνω κούνια σ' ανθισμένη κερασιά
Να σε κουνώ, να σε ταρακουνώ
Μόνο να έρχεσαι στον ύπνο μου κάθε νύχτα
Τ' άλλα θα στα πω στ' αυτί
Γιατί τα όνειρα σαν τα θαύματα είναι
Βγαίνουν αληθινά μόνο αν τα πιστεύεις..."
Χ. Μπουλώτης.