Aπομονώθηκα....

και ζω μέσα σε μια τεχνιτή φυσαλίδα που κανείς δεν μπορεί να αγΓίξει

κανείς δεν μπορεί να την σπάσει...

και αιωρούμαι......

και πετάω όπου φυσάει ο άνεμος...

και σκαλώνω όπου θέλω...

αφήνω μόνο όσους θέλω να μπαινοβγαίνουν .......

δεν θα άντεχαν για πολύ εκεί μέσα.....
 εσύ & εσύ.....
τακτικοί επισκέπτες ...

κρυφοκοιτάτε τα μυστικά μου που δεν έχω......

πως γίνεται ένας κλειστοφοβικός άνθρωπος να αντέχει να ζει σε τόσο περιοριμένο κόσμο??????

κανείς δεν λυπάται που φεύγω...ούτε καν εγώ.....
κανείς δεν το έχει καταλάβει....

κάθε μέρα κ από λίγο τόσο λίγο που είναι σαν να μην υπάρχει......

σταμάτησα να διορθώσω όσα έγραψα και αμέσως μου ήρθε στο μυαλό

~~πάλι φιλοσοφίες ???μας μπαφιασες τόσα χρόνια.
αφου ακόμα στο ίδιο σημείο είσαι...
χαμένες τόσες ώρες να γράφω, χαμένες τόσες συμβουλές
τίποτα δεν κατάλαβες, τίποτα.
και συνεχίζεις το ίδιο βιολί...
πάρε την φυσαλίδα και αμε στον αγύριστο...


δεν γελάω
θυμώνω

αν σε είχα μπροστά μου θα σου έκοβα το λαρύγγι με τα δόντια

τόσο θυμό σου έχω....

και δεν το νομίζω.......

είναι τσεκαρισμένο......

και φταις ΕΣΥ......