Ήθελα....

να σου πω μια καλημέρα..
μα δεν τολμάω να σου γράψω.
Δεν θέλω να σε ενοχλήσω.
έκανες ότι καλύτερο μπορούσες για να εξαφανιστείς
οπότε δεν έχω κανένα δικαίωμα να γράψω έστω κ μια λέξη .
Ήθελα να σου πω πως είμαι ευγνώμων για όλα όσα μου έμαθες και πως είμαι πολύ τυχερή που με αγάπησες, με άφησες να ανασάνω στην αγκαλιά σου,που υπήρξα μέσα από εσένα....
(κολλητούλη για ακόμα μια φορά είχες τόσο δίκιο, ξέχασες όμως να μου πείς οτι είμαι και τόσο ηλίθια).
Δεν θα κοιμηθώ.πίνω λίγο καφέ και φεύγω για την θάλασσα.
πνίγομαι μεταφορικά και κυριολεκτικά.
θέλω να πάρω ανάσα, μια μικρη τόση δα ανάσα...
έκανα τα φαρμακά μου στη φλέβα(τα μαύρισα και τα δυό χέρια)
θα πάρω μαζί και τα χάπια μου
και ελπίζω να μην με πιάσει κρίση μέχρι να γυρίσω...
θα βάλω και το χιλιολιωμένο cd του Πλούταρχου και .....

μου λείπεις......