Ακομα ενα πρωινο που με βρισκει κομματια.......
Ριχμενη στη θαλασσα του πονου της καρδιας μου.Μονη ,πεσμενη κατω,λυγισμενη και εξανλτημενη πια.Τα δακρυα μου ασταματητα με καινε.Μουσκεψαν τα μαξιλαρια,την μπλουζα,νοτισαν ακομα και την ψυχη μου.Δεν μπορω να σταματησω να κλαιω.Δεν μπορω και δεν θελω.Γιατι το μονο που θελω ειναι να κλαψω τοσο σπαραχτικα που πια να μην μεινει δακρυ,να μην μεινει πονος,να ξεπλυθουν ολα,να με κανω αλλη.
Εχω βγει απο εμενα και με κοιταζω απο μακρυα.
Δεν με αναγνωριζω.........
Που ειμαι?
Που ειμαι?
καλη μου παψε να αφηνεις τον πονο να σε ριξει πιο κατω απο τα κατω!!! οτι και να σου συμβαινει σηκω στα ποδια σου... σταθου αντιμετωπη με οτι και αν σου συμβαινει...
ΑπάντησηΔιαγραφήμια που πεθανε χιλιες φορες και με δυναμη ξανασταθηκα στα ποδια μου ειμαι εγω!!!
καλο βραδυ