Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Μου λείπω....πολύ

Για ακόμα μια φορά

έχασα τον δρόμο μου.
Την πίστη , τον σκοπό της υπαρξής μου.
Δεν θέλω να υπάρχω ουτε καν διακπεραιωτικά όπως είμαι τώρα.
Αμαρτία αυτό που λέω το ξέρω αλλά χάθηκα.
Δεν είναι λύση η αυτοκτονία, δεν είναι λύση ουτε ο ψυχίατρος και τα χάπια
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΆΡΩ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΧΑΠΙΑ
ΑΠΛΆ ΘΈΛΩ ΓΙΑ ΛΊΓΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΆΡΧΩ, ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΒΑΡΎΝΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΜΟΥ , ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΜΟΥ
Θέλω να σταματήσω για λιγο να ειμαι
Λυπήσου για εκείνον που χανει μια μαχη και παυει να ελπίζει....
Εχασα...εχασαααα με εχασαααααααααα

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

Ήθελα

μια φορά να πάρω το παραπονό μου και να φύγω...

Μόνη, εγώ και αυτό...

Καλό μήνα με θυμό, απογοήτευση και ατελείωτα νεύρα...

Δεν υπάρχει θεραπεία.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Και νιώθεις την απογοήτευση να κυλάει στο αίμα σου και να τα μαυρίζει όλα.
Γίνεσαι μαύρο.
Είσαι μαύρο.
Είσαι η ίδια η απογοήτευση.
Δεν πιστεύεις.
Δεν υπάρχουν τοτεμ, ουτε θεοι , ουτε θεες...
κενο μαυρο

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Πονάει η ψυχή μου

και έχει γίνει κομμάτια.
Ψέματα
Και άλλα ψέματα
και ακόμα περισσότερα ψέματα 
με μοναδικό στόχο 
την ισοπέδωση
Αρνούμαι 

Δεν μπορώ να διαχειριστώ τόση θλίψη και τόσο πόνο