Ένας λόγος που ακόμη υπάρχω στον κόσμο που σε γνώρισα είναι επειδή δεν θέλω να πεθάνει μαζί μου αυτό που νιώθω για σένα και χαθείς και εσύ....
Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013
Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013
Εγραφες.......
στο fb
13 Σεπτεμβρίου 2010
Με τη σιωπή μου σου 'δειξα το πόσο σ' αγαπάω.....
ελπίζω λοιπόν τώρα με την σιωπή μου να καταλαβαίνεις όλα όσα θέλω να σου πω....
έχω τώρα 3~4 μέρες που το ακούω ξανά και ξανά.....
η ποιά?????
γιατί???
why?????????
αλλά το "είσαι τρομερά ηλίθια".....
και μην νομίζεις ότι έχω αντιληφθεί το πλήρες μέγεθος της ηλιθιότητας μου.....
μπααααα.......
άλλωστε εγώ δεν είμαι Σπίλμπερκ ούτε βλέπω ταινίες......
ζω στην κοσμάρα μου......είμαι μια ηλίθια!
καληνύχτα μάτια μου.......
μου λείπεις τόσο μα τόσο πολύ......
ελπίζω να έρθεις τουλάχιστον στο ονειρό μου...
με κούρασαν οι εφιάλτες μου φοβάμαι να κλείσω τα μάτια μου
ελπίζω να έρθεις τουλάχιστον στο ονειρό μου...
με κούρασαν οι εφιάλτες μου φοβάμαι να κλείσω τα μάτια μου
Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013
Λυπάμαι .........
έγραψες
και εξαφανίστηκες.....
εγώ να δείς πόσο λυπάμαι και για πόσα πολλά....
δεν φαντάζεσαι για πόσα....
Λυπάμαι.......
και εξαφανίστηκες.....
εγώ να δείς πόσο λυπάμαι και για πόσα πολλά....
δεν φαντάζεσαι για πόσα....
Λυπάμαι.......
Σάββατο 27 Ιουλίου 2013
το παρελθόν μου
υπάρχει στο μυαλό μου σαν θηλιά που στρίβει το λαρύγγι
στερώντας μου την δύναμη να αντικρύσω το παρόν.....
Το παρελθόν είναι μια θολή εικόνα μόνο για εκείνους που δεν το έχουν ζήσει....
Το παρελθόν και το μέλλον δεν είναι παρα εφήμερες αυταπάτες...
Πρέπει να απαλλαγώ από το χρόνο και να ζήσω στο παρόν....
Ακόμα ένα πρέπει που όμως πρέπει να το κάνω.....
Μα έλα που είμαι όμηρος του ίδιου μου του εαυτού.......
στερώντας μου την δύναμη να αντικρύσω το παρόν.....
Το παρελθόν είναι μια θολή εικόνα μόνο για εκείνους που δεν το έχουν ζήσει....
Το παρελθόν και το μέλλον δεν είναι παρα εφήμερες αυταπάτες...
Πρέπει να απαλλαγώ από το χρόνο και να ζήσω στο παρόν....
Ακόμα ένα πρέπει που όμως πρέπει να το κάνω.....
Μα έλα που είμαι όμηρος του ίδιου μου του εαυτού.......
Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013
Σάββατο 20 Ιουλίου 2013
ΕΣΥ.....
Με πόνεσες μέχρι θανάτου και σε ευχαριστώ....
Για να πονέσω τόσο φρικτά, φαντάσου πόσα μου χάρισες......
(Μ.Β.)
Σε όσους πόλεμους και να με πας θα σε νικήσω.....
Για να πονέσω τόσο φρικτά, φαντάσου πόσα μου χάρισες......
(Μ.Β.)
Σε όσους πόλεμους και να με πας θα σε νικήσω.....
Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013
ΝΥΧΤΑ.....
και εντελώς μόνη μου....
εδω μέσα........
εδώ που σας συνάντησα, εδώ που είναι το δεύτερο σπίτι μου, εδώ που υποφέρω κάθε μέρα γιατί το εδώ είναι εσείς.......
μόοονηηηηηη μουυυυυ
θέλω να τσιρίξω αλλά έχω ένα κόμπο στο λαιμό και δεν μπορώ να ανασάνω...
εκτύπωσα την πιο πρόσφατη φωτογραφία σου και την κόλλησα δίπλα απο την οθόνη του υπολογιστή και έτσι κάθε φορά που σε κοιτάζω με κοιτάς και εσύ μέσα στα μάτια....
μόνο που σε βλέπω λίγο θολά από τα δάκρυα.....
από κάτω ακριβώς έκοψα και κόλλησα ένα μήνυμα απο τον κολλητό μου τότε που ήμουν Κυρία και φιλενάδα του....
στην τσέπη μου έχω τη σφαίρα που μου έχεις δώσει.....
στο λαιμό μου 'εχω κρεμάσει το κοχύλι μου...
ζω ακόμα....
το απόγευμα ο χάρος ήρθε και στάθηκε μπροστά μου...
δεν ξέρω που βρήκα την δύναμη και έστριψα το τιμόνι και του γλύτωσα και μαζί ακομα 6 ψυχές...
ακόμα τρέμω....
η ψυχή μου έχει φουσκώσει και τα κύματά της σκάνε με φόρα στο μυαλό μου...
ωωωωωωωωωωωωωωωωωω πως???????
γιατί??????
μόνη μου......
σαν νησί στο πουθενά...........
να με προσέχεις
όπου κ αν είσαι...........σε παρακαλώ........σε παρακαλώ
εδω μέσα........
εδώ που σας συνάντησα, εδώ που είναι το δεύτερο σπίτι μου, εδώ που υποφέρω κάθε μέρα γιατί το εδώ είναι εσείς.......
μόοονηηηηηη μουυυυυ
θέλω να τσιρίξω αλλά έχω ένα κόμπο στο λαιμό και δεν μπορώ να ανασάνω...
εκτύπωσα την πιο πρόσφατη φωτογραφία σου και την κόλλησα δίπλα απο την οθόνη του υπολογιστή και έτσι κάθε φορά που σε κοιτάζω με κοιτάς και εσύ μέσα στα μάτια....
μόνο που σε βλέπω λίγο θολά από τα δάκρυα.....
από κάτω ακριβώς έκοψα και κόλλησα ένα μήνυμα απο τον κολλητό μου τότε που ήμουν Κυρία και φιλενάδα του....
στην τσέπη μου έχω τη σφαίρα που μου έχεις δώσει.....
στο λαιμό μου 'εχω κρεμάσει το κοχύλι μου...
ζω ακόμα....
το απόγευμα ο χάρος ήρθε και στάθηκε μπροστά μου...
δεν ξέρω που βρήκα την δύναμη και έστριψα το τιμόνι και του γλύτωσα και μαζί ακομα 6 ψυχές...
ακόμα τρέμω....
η ψυχή μου έχει φουσκώσει και τα κύματά της σκάνε με φόρα στο μυαλό μου...
ωωωωωωωωωωωωωωωωωω πως???????
γιατί??????
μόνη μου......
σαν νησί στο πουθενά...........
να με προσέχεις
όπου κ αν είσαι...........σε παρακαλώ........σε παρακαλώ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)