Εδώ και πολύ καιρό, κάθε συνάντηση με έναν άλλον άνθρωπο έχει υπάρξει μια πρόσκρουση.
Νιώθω υπερβολικά,
αισθάνομαι υπερβολικά,
είμαι εξουθενωμένη από τον απόηχο ακόμη και της πιο σύντομης συζητήσης.
Όμως η πιο ισχυρή σύγκρουση ήταν και είναι με τον αδιάλλακτο, βασανιστικό και βασανιζόμενο εαυτό μου.
Αισθάνομαι σαν ένα ανεπαρκές μηχάνημα,
ένα μηχάνημα που χαλάει την κρισιμότερη στιγμή,
που φθείρεται μέχρι καταστροφής,
που "δεν παίρνει μπρος",
ή, ακόμα χειρότερα,
εκρήγνυται στο πρόσωπο ενός αθώου ανθρώπου."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου