Για σκέψου να μην πρόφταινα
κι αυτό το καλοκαίρι
να δω το φως ξανά εκτυφλωτικό
να νιώσω την αφή του ήλιου στο κορμί μου
να οσμιστώ δροσερές και χαλασμένες μυρωδιές
να γευτώ γλυκόξινες και πιπεράτες γεύσεις
ν' ακούω τα τζιτζίκια ως τα κατάβαθα της νύχτας
να καταλαβαίνω τούς δικούς μου που αγαπώ
να μην αδημονώ μ' αυτούς που με στηρίζουν
να σκέφτομαι κι εκείνους που θέλησα να ξεχάσω
να βρίσκω φίλους που έρχονται από μακριά
ν' αφήνω κι άλλες ζωές να μπαίνουν στη δική μου
να κολυμπάω σε θάλασσες ζεστές
ν' αντικρίζω φρέσκα σώματα γυμνά
ν' αναπολήσω έρωτες, να ονειρευτώ καινούργιους
ν' αντιληφθώ τα πράγματα που αλλάζουν.
Έτσι καθώς τα πρόφτασα αυτό το καλοκαίρι
λέω να ελπίζω για προσεχή Χριστούγεννα
για κάποια επόμενη Πρωτοχρονιά
– άσε να δούμε και για παραπέρα.
Τ. Πατρίκιος, «Άλλο ένα καλοκαίρι»
CoverPhoto: @Christian Coigny
Διαβάστε ακόμη...
- Η Τέχνη της Αποπλάνησης
- O Αμπντούλ από τα Εξάρχεια ζει στο Μάλμε
- Iστορίες ασθενών που επέλεξαν την ευθανασία
- Φυλακή, Ψυχιατρείο και Γκουλάγκ
- Το ταξίδι του χαμένου εαυτού
- Νίκος Γκάτσος - Ήρθε ο καιρός ήρθε ο καιρός
- Ίνγκμαρ Μπέργκμαν - Ο τέλεια ατελής έρωτας μας
- Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Όλο και πιο πολύ...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου