Η πρώτη σκέψη μου

Ήσουν εσύ
Και σίγουρα θα είσαι και η τελευταία όταν θα καταφέρω να κοιμηθώ.
Ήθελα τόσο να σου μιλήσω
Να σου πω ότι σήμερα με πονούσε το σώμα μου από την έλλειψη σου
Αλλά πλέον δεν τολμώ να γράψω μισή λέξη
Δεν έχω δικαίωμα να σε αναστατώνω
Ίσως πια δεν σε αφορά το νιώθω
Θέλω μόνο να είσαι καλά
Να γελάς και να λες το ανέκδοτο με την κουτση πουτάνα
Αλλά μου λείπεις
Πολύ



Αν δε σε ξαναδώ ποτέ
θα σε κουβαλώ πάντα
μέσα μου
- κι έξω -
στα ακροδάχτυλά μου
και τις γωνίες του μυαλού μου
και στο κέντρο
- κεντρικά
του τι είμαι και τι απέμεινε.

— Charles Bukowski