όλο και γονατίζω

όλο και πιο κάτω

δεν έχει τέλος η κατρακύλα μου αυτή τη φορά

και μισώ, μισώ τον εαυτό μου όλο και πιο πολύ 

που ανοίγω τα μάτια το πρωί κ σκέφτομαι 

πάλι ξημέρωσε?

ακόμα ζω?