Δεν ξέρω ...

τι θέλω να γράψω απλά θέλω να αφήσω ένα αποτύπωμα εδώ.

Είναι μια βαθύτερη ανάγκη , παρά ανάγκη έκφρασης.

Σαν εδώ να είναι σημείο συνάντησης κ εγώ τώρα έχω ανάγκη για ένα βλέμμα και μια αγκαλιά.

Έχω εδώ και μέρες στα χέρια μου "το άλλο μου ολόκληρο"

Απλά το ξεφύλισα σαν να φοβάμαι να το διαβάσω, θέλω να το κάνω δίπλα στη θάλασσα...

'' Ο Κώστας δεν είναι γύρω σου, είναι μέσα σου. Είσαι αυτός. Όπως και εκείνος ήταν εσύ."

Δεν μπορώ να  το διαβάσω ακόμα...

Μιλάει για ένα λατρεμένο Κώστα που "έφυγε"...

Φοβάμαι να ζήσω μέσα από το βιβλίο...

Μετά την ''Κραταιά Αγάπη" θα είναι το βιβλίο που θα με σημαδέψει , το νιώθω.

Να προσέχεις με ακούς???

Μην με αφήσεις να ζήσω οτι φοβάμαι.

Και μην πάψεις στιγμή να θυμάσαι πόσο σε αγαπώ...

Με την ψυχή μου...