Ακομα ενα πρεπει!

leo

Λεω στον ευατο μου οτι πρεπει να συνεχισω να σου γραφω γιατι αυτο δινει χαρα και σε εμενα. Ισως η μονη προσωπικη χαρα που μου απεμεινε... Αλλα ερχεται μια στιγμη που χρειαζομαι και τα δικα σου λογια :η σιωπη σου με ποναει κ με πληγωνει βαθια. Γιαυτο πρεπει να ξερεις πως ειμαι ετοιμη να απαρνηθω κ αυτη την τελευταια χαρα που νιωθω γιατι ο πονος πλεον γινεται ανυποφορος και η καρδια μου σπαρταραει και εχω αρχισει να ανησυχω σοβαρα. σεαγαπω να το θυμασαι οταν θα χανομαι.