Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Δεν θελω να πιστεψω...


οτι ηταν το οριστικο αντιο... 
αλλωστε μου χρωστας ενα ταξιδι στο Ναυπλιο σου χρωσταω μια βολτα με το αυτοκινητο μου...
 μετα απο 26 μηνες απολυτου σκοταδιου στον μαυρο βυθο του πονου μου βρεθηκα για 4 ωρες στην αγκαλια σου και ενιωσα ναανασαινω κ παλι ομως ποσο μα ποσο γρηγορα περασαν..
. και τωρα ειμαι πιο κατω απο πριν... 
στραγγιζει η καρδια μου απο το αιμα της ουρλιαζει η ψυχη μου απο τον πονο... 
ξαπλωσα στα πλακακια και ικετευω το Θεο να με παρει κοντα του να με αγκαλιασει για παντα.
 δεν θελω να ζω χωρις να με αγκαλιαζουν τα χερια σου δεν θελω να υπαρχω χωρις εσενα πλαι μου τα κατεστρεψα ολα ολα ολα
 με μισω
με μισω που σε κανω να πονας.
 θελω να γραψω τοσα μα τοσα πολλα μα δεν εχω λεξεις. 
αδειασα.
 δεν εχω τιποτα.
 μια ερημος η ζωη μου και η ψυχη μου
. γιατι? 
γιατι εκανα τοσα μα τοσα λαθη????
 γιατι δεν αυτοκτονουσα μια και εξω? γιατι ?????
 οτι κ να πω ειναι ανοητο. τιποτα δεν μπορω να διορθωσω πια.
 θα ηθελα να ειχα τη δυναμη να μην σκεφτω τιποτα και κανεναν.
 να μην σε αφησω να φυγεις χωρις εμενα. 
να σε ικετεψω να με παρεις μαζι σου. μονο εγω κ εσυ.
 εγω και εσυ........
.το δικο μας κρατος. 
που λεηλατηθηκε και ερημωθηκε. το κρατος μας.....
 το εκαψα με τα ιδια μου τα χερια...
 ενας δολοφονος ειμαι. ενα τιποτα ειμαι χωρις εσενα. 
πως μπορεσα να πιστεψω πως θα ζησω μακρια σου???
 χωρις τα μαγικα σου χερια?

 ΣΩΣΕ ΜΕ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ...

στο ειχα πει....
 θελω καπου να ακουμπησω και να κλαψω. 
να κλαψω να κλαψω να κλαψω 
πιο μαυρο το σκοταδι μου αυτο το πρωι. 
και ολο χειροτερο καθε μερα χωρις εσενα. 
εγκλωβιστηκες τελικα μου ειπες.
 η αληθεια ειναι οτι με εθαψα ζωντανη και πηρα στο λαιμο μου και πολλους ακομα.
 ενα τερας ειμαι ψυχη μου. 
αυτο ειναι ο αγγελος σου ενα απαισιο και φρικτο τερας.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΦΟΒΑΜΑΙ

ΦΟΒΑΜΑΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ
ΦΟΒΑΜΑΙ

φοβάμαι 
φοβάμαι

πως αλλιώς να το πω?
δεν έχω άλλο τρόπο
με νιώθεις?