Γύρισε την πλάτη σου και κοίταξε με
Κοίτα είμαι εγώ....
Έλα μαζί μου…
Άφησε το μυαλό σου να ζωγραφίσει όνειρα…
Γιατί τα όνειρα είναι ζωγραφιές και καμιά φορά τα χρώματα τους τα δυναμώνουμε με την καρδιά μας….
Αλλά την καρδια μας πρέπει να την έχουμε μέσα μας…
Και εγώ δεν έχω πια καρδία…
Παρά μόνο μια πέτρα…
Βλέπεις έτσι γίνεται η καρδία όταν την σφίγγεις…
Και έτσι τα όνειρα μου δεν έχουν χρώμα πια…
.
Και οι ζωγραφιές μου μοιάζουν με ασπρόμαυρα σχέδια…
.
Και είναι όλα τόσο άδεια…
Και εσύ τόσο μακριά…
