Κάπως έτσι

 

Μέσα μας

 Έχουμε κάτι μικρές βαλβιδουλες

Σαν διακοπτακια on off

 Μερικές φορές μια ασήμαντη λέξη 

Ένα τυχαίο γεγονός 

Που σε κανονικές συνθήκες θα ήταν άνευ σημασίας 

Θα γυρίσει το διακοπτακι

Και θα αρχίσει ο καταρράκτης να λειτουργεί 

Είτε αυτός είναι καταρράκτης δακρύων, θλίψης ακόμα και αίματος 

Εκείνο το πηχτό  , το μαύρο 

Και παλεύεις με κάθε τρόπο να το βάλεις πάλι στο off

Μα έχει μπλοκάρει η σύναψη του εγκεφάλου 

Και ενώ αναγνωρίζει το λάθος 

Συνεχίζει ακάθεκτα να πυροδοτεί κάθε κύτταρο με αρνητικά ιόντα μέχρι που γίνεσαι όλος  αρνητική ενέργεια και αρρωσταίνεις 

Κάπως έτσι είναι η τωρινή μου κατάσταση 

Μια λέξη που κάποτε με έκανε να χαμογελάω αυτόματα και να νιώθω ευτυχία 

Τώρα με αρρωσταίνει και με κάνει να νιώθω απόλυτα αποτυχημένη , ανόητη και εκτεθειμένη 

Μια λέξη είναι αρκετή για να πνιγώ σε θάλασσες θλίψης 

Δεν θα πάει καλά

 Η μέρα 

Τόσο κακή διάθεση 

Με το ζόρι βρίσκομαι εδώ

Νιώθω θυμό και θέλω να ξεσπάσω 

Αλλά αν το κάνω οι συνέπειες θα είναι άσχημες

Προσπαθώ να κάνω υπομονή να περάσει η ώρα

Θέλω να βάλω τη μάσκα στα μάτια να μην βλέπω κανέναν 

Ούτε να μιλώ 

Δεν θέλω τίποτα σήμερα 

Τίποτα απολύτως 

Θα σκέφτομαι θάλασσες και ερημιές 

Κενό και θλίψη 

Η γνωστή, η μαύρη ,η πηχτή που σε κολλάει στο χώμα. 

Καιρό είχε να εμφανιστεί...

Μου έλειψες σήμερα

Μου έλειψες σήμερα αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο

Μου έλειψες χιλιάδες φορές και χθες.

Πήρα το τηλέφωνό μου για να σoυ πω τα νέα,

μετά συνειδητοποίησα, και πάλι, ότι δεν μπορώ 

Μου έλειψες σήμερα αλλά μου λείπεις πολύ κάθε μέρα,

Είναι χρήσιμο να μου λείπεις... είναι το μόνο που έχω.

Μου λείπεις σήμερα και θα μου λείψεις αύριο,

Φαίνεται να μην υπάρχει τέλος σε αυτή τη θλίψη.

Μου λείπεις σήμερα αλλά προσπαθώ να βρω,

έναν τρόπο 

Έναν τρόπο για να σε ανακαλέσω και απλά να νιώσω… χαρούμενη.