Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Σε ονειρεύτηκα πάλι...

Όταν όλο το βράδυ είσαι στα όνειρα μου
Όταν ακούω την φωνή σου
Όταν νιώθω την ζέστη της αγκαλιά σου να μπαίνει μέσα μου
Όταν ανατριχιάζω απο τα δάχτυλά σου που με αγγίζουν λες και θα σπάσω
Ξυπνώ τόσο ευτυχισμένη
Τόσο ήρεμη
Τόσο χαμογελαστή
Έχω την αίσθηση οτι μέσα στη διάρκεια της μέρα με κάποιο τρόπο θα εμφανιστείς
Ή εστω θα μου στείλεις ένα γαμωμύνημα
Να πάρω δύναμη
Να μην νιώθω την εγκατάληψη
Να πάψω έστω κ για λίγο να νιώθω μισή
Θα μου γράψεις σήμερα?
Όλα εκείνα τα "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ" που σου ούρλιαζα στον ύπνο μου εφτασαν άραγε σε εσένα?
Πόσα χρόνια ακόμα πρέπει να περάσουν για να μην πονάω?
Για να θυμάμαι χωρίς να νιώθω οτι έχω τρύπα στο στήθος?
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΛΥ
 ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ξέρω οτι λείπω και σε εσένα...
Δεν λύνεται
Δεν κόβεται
Είναι πάνω απο εμάς
Το κατάλαβες πια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου