Σάββατο 2 Μαρτίου 2024

Συνειδητοποιώ

 Ότι έχω υπάρξει αφόρητα ηλίθια και αδιανόητα γελοία

Εντελώς γίδι συνοπτικά 🤣🤣🤣

Αφού με άντεξα  νομίζω ότι θα τα καταφέρω


Ούτε και η βλακεία του έρωτα...

αλλά το ερώτημα είναι

Ερωτευμένος και ηλίθιος

Ή

Έξυπνος και νεκρός;

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2024

Διαβάζω

 Και όσο το διαβάζω γελάω και κλαίω μαζί

Γιατί πραγματικά είναι οι σκέψεις μου προηγούμενων χρόνων αποτυπωμένες από κάποιον άγνωστο

Ίσως με κάποιο τρόπο όλοι έχουμε βρεθεί στην ίδια θέση




Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2024

Διαβάζω

   ..  Προφανώς δεν έχει καµιά σηµασία αν το «άξιζε» ή όχι. Και το γεγονός ότι όλα αυτά αρχίζουν να µου είναι τόσο ξένα, θαρρείς και αφορούσαν µια άλλη γυναίκα, δεν αλλάζει σε τίποτα τη µία και µόνη αλήθεια: χάρη σε κείνον πλησίασα το σύνορο που µε χωρίζει απ’ τον άλλον, σε σηµείο που κάποιες φορές νόµισα πως το διάβηκα.

Μετρούσα τον χρόνο αλλιώς, µε όλο µου το κορµί.

Ανακάλυψα αυτό για το οποίο είµαστε ικανοί, δηλαδή για τα πάντα:

θεσπέσιους ή θανάσιµους πόθους, απουσία αξιοπρέπειας, πεποιθήσεις και συµπεριφορές τις οποίες έβρισκα παράδοξες στους άλλους µέχρις ότου κι εγώ η ίδια τις ασπάστηκα. Εν αγνοία του, µ’ έφερε πιο κοντά στον κόσµο



Annie Ernaux

Πάθος




Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024

Η τρυφερότητα

 

Να φοβάστε την τρυφερότητα.

Είναι επικίνδυνη —

ας μην έχει νύχια,

ας λούζει κάθε λέξη της γαλάζιο φως,

μην ξεγελιέστε· παίρνει αλλού εκδίκηση.

Δεσμεύει.

Υποτάσσει.

Ρίχνει δίχτυα

απ' όπου δύσκολα θα βγεις.

Προτιμώ τις ύαινες τού δρόμου

που σού ζητούν ωμά μια χαρτζιλίκι,

μια που μένεις, μια να τους βρεις γυναίκα,

ενώ η τρυφερότητα κωφάλαλη σέ πλησιάζει,

προσφέρει καρέκλα, νεσκαφέ,

σού δίνει το σκισμένο της πουλόβερ να φορέσεις,

χώνεται κάτω απ' την κουβέρτα σου,

λάμπουνε τα μογγολικά της μάτια μες στον ύπνο σου,

διεκδικεί το πρωί την καλημέρα της σεμνά,

σχεδόν ύπουλα,

σε άλλη γλώσσα από ‘κείνη που ‘μαθες,

με παύσεις πολλές, χρώματα αλλόκοτα.

Επικίνδυνη. Είσαι έξω απ' τα νερά σου.

Δεν ξέρεις τι θα βγει, που θα οδηγήσει.

Γι' αυτό και πρέπει να την αποφεύγετε

εκεί που ανθίζει άφθονη:

στους μεθυσμένους νέγρους,

σ' όσους περάσαν τα πενήντα,

στους ξεμοναχιασμένους των λιμανιών,

σε καφενεία ανέργων.

Εμπιστευθείτε την ασφάλεια της ωμής συναλλαγής.


Ανδρέας Αγγελάκης, Μεταφυσική της μιας νύχτας





Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2024

Απώλειες

 Έφερε ο νέος χρόνος και εύχομαι να σταματήσει σύντομα

Όσο και αν έχω εξοικειωθεί με τον θάνατο δεν παύει να είναι ένα τραυματικό γεγονός ειδικά όταν αφορά αγαπημένα σου πρόσωπα

Άλλωστε είναι το μόνο μη αναστρέψιμο γεγονός στη ζωή μας

Δεν είμαι και πολύ καλά

Βλέπω πάλι εφιάλτες

Ξυπνάω και δεν ξέρω που είμαι

Η δουλειά με έχει κουράσει αφάνταστα

Και επιπλέον εξαντλώ τον εαυτό μου για να μην σκέφτομαι και να μπορώ να κοιμηθώ βαθιά

Κάτι μου φταίει

Κάτι με πονάει

Ξέρω καλά τι με αγχωνει και τι μου τρώει την ψυχή μέρα νύχτα

Παλεύω με τον ίδιο μου τον εαυτό  

Δύσκολες μέρες αυτές

Θα περάσουν

Κάνω υπομονή 


Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2023

Ακούω...

 Δεν άκουγα τέτοιου είδους τραγούδια

Τον είχα ακουστα μα δεν ήξερα και κανένα τραγούδι του

Δεν μου άρεσε καθόλου αυτό το είδος μουσικής 

Εσύ όμως είχες ολόκληρες λίστες και στο αυτοκίνητο τον άκουγες συνεχώς

Και έτσι, ναι ,τον αγάπησα και εγώ

Και όταν ακούω πλεον τη φωνή του σε βλέπω μπροστά μου με ένα τσιγάρο στο χέρι να σιγοτραγουδας " κάνω ένα τσιγάρο και φεύγω '

Και επειδή αυτό πονούσε και πονάει ακόμα , έπαψα να ακούω τα τραγούδια του,που μου φέρνουν δάκρυα στα μάτια και πληγές στην καρδιά

Τον Αύγουστο του 2022 ήρθε στη δουλειά. Απλός και χαλαρός, δεκτικός σε ότι έπρεπε να κάνουμε , φουλ χιούμορ αν και δεν ήταν καλά, ακόμα και όταν έγινε σε εμάς η διάγνωση μετά την αξονική. 

Και όταν του είπα εγώ τώρα φεύγω κύριε Καρρά ,σε αφήνω σε καλά χέρια γύρισε και μου είπε" κάνω ένα τσιγάρο και φεύγω... Και γέλασε.

Το αγαπούσες αυτό το τραγούδι

Δεν θέλω να το ξανακουσω ποτέ

Αντίο δεν θα πω...

Οι ψυχές έχουν την τάση να συναντιούνται σε μια διάσταση που δεν μπορούμε να καταλάβουμε