Εφιάλτης

Το όνειρο 

Βρες...

Αυτό που αγαπάς και άφησε το να σε σκοτώσει. ...

Χίλιες φορές

και ακόμα περισσότερες...

Να χώσεις τα δάχτυλά σου στο στήθος σου και να ξεριζώσεις την ίδια σου την καρδιά....

Εσύ , να το κάνεις εσύ ο ΄ίδιος στον εαυτό σου

Ξέροντας πως έτσι και αλλιώς νεκρός είσαι...

νεκρός...

Με ρουφάει

Ξανά η μαύρη τρύπα
Νόμιζα πως είχα γλιτώσει
Αλλά άρχισαν πάλι τα πρωινά με κλάμα που αναγκάζομαι να ζήσω ακόμα μια μέρα.
Και πρέπει πάλι να παλεψω σκληρά να βγω στην επιφάνεια να μπορέσω να πάρω ανάσα.
Ποναω τόσο πολύ και σωματοποιω τον πόνο.
Μισώ πια να λέω δεν είμαι καλά αλλά αν δεν το πω και δεν κλαψω με λυγμους δεν θα συνέλθω.
Πάλι με μισώ.

Μια μέρα

Θα έρθω να σε βρω. ..

Αυτό

να το ακούω εγώ σαν φύγεις



και  ΑΥΤΟ


για να το ακούς εσύ αν φύγω πρώτη εγώ....


Άλλωστε σε αυτή τη ζωή όλα παίζονται.......

Πόσο

πολύ απογοητευμένη...

Πόσο....