Αγωνιώ

 Είναι στα βαθύτερα και στα πιο σημαντικά πράγματα που είμαστε απερίγραπτα μόνοι.

Θυμήσου σώμα...

Να πάψει

να φοβάται η ψυχή...

Φοβάμαι

Είμαι μπερδεμένη
Δεν ξέρω τι να κάμω

Νιώθω μαύρο σκοτάδι να με κυκλώνει

Δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν

Από φόβο

Κάνεις δεν θα με καταλάβει
Ζήτησα βοήθεια

Ανόητη όπως πάντα
Ακόμα να καταλάβω

Με σιχαίνομαι που νιώθω έτσι

Και είμαι θυμωμένη.


Πολύ

Ευαλωτη

Πονεμένη
Φοβισμενος

Κολυμπωντας  στη θλίψη του φόβου 

Φοβάμαι. ..

Πάλι πονάει το στήθος μου
Κάτι ξεκινά .
Και αυτή η αγωγή με τόσα χάπια με έχει λυγισει.
Οταν αντιδρά έτσι το σώμα μου
Χανω  την όποια ισορροπία έχω για πολύ καιρό
Θα με ρουφηξει  πάλι η γαμημενη η θλίψη
Με τρομάζει τόσο πολύ αυτό που συμβαίνει
Φοβάμαι 

Και σήμερα

Επαναλαμβάνω στον εαυτό μου
Τίποτα δεν είναι δεδομένο
Ζήσε τη στιγμή
Ίσως να μην υπάρξει άλλη
Χαμογελάω από όταν ξύπνησα
Προσπαθώ να σκέφτομαι άσχετα
Αλλά καταλάθος το άγκιξα με το χέρι μου και πόνεσα
Και μου θύμησε
"Είμαι εδώ όσο και να χαμογελάς, όσο και να με κοροιδεύεις"
Τα παιδιά στη δουλειά κάνουν πλάκα και εγώ γελάω και δεν αφήνω ούτε καν υποψία για τον φόβο μου
Φοβάμαι...αν είναι??
Θέλω σφιχτή αγκαλιά και ας πονέσω μόλις κλείσουν τα χέρια γύρω μου

https://youtu.be/Mr_G2ldJOQU

Άσχετη η φωτογραφία αλλά θέλω κάτι δυνατό να μου φτιάξει το μυαλό...

Τίποτα δεν είναι δεδομένο...

Και έτσι έρχεται ένα πρωί που πίνεις τον καφέ σου και μετά πας για βιοψία...
Απεχθής λέξη...
Απεχθέστερη ο καρκίνος...
Ήρθε ένα φιλαράκι και κατσικώθηκε μέσα μου...
Τι ακριβώς είναι θα το ξέρω σε μερικές μέρες.
Ως τότε θα προσπαθώ να σφυρίζω δηθεν αδιάφορα για να μην καταλάβει κανείς οτι μέσα μου τρέμωωωω, φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.
Ακόμα δεν έκλαψα, περίεργο για εμένα...
Μάλλον άρνηση, δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα...
Χημειοθεραπείες, χειρουργίο κλπ κλπ κλπ
Θα τον σκοτώσω όμως τον καριόλη δεν θα τον αφήσω να με σκοτώσει
Όχι γιατί θέλω να ζήσω αλλά γιατί πρέπει...δυό ψυχές με χρειάζονται
Θέλω να σας μιλήσω, θέλω να μου βάλετε τις φωνές , να μου πείτε οτι είμαι υπερβολική, οτι θα τα καταφέρω
Ένας καρκίνος ίσως και να είναι άλλωστε..και αν δεν είναι...
Θέλω να με παρηγορήσετε και να φύγει ο πόνος
Πονάω γμτ μου.
Φοβάμαι...
Δεν λεω τίποτα σε κανέναν
Δεν πρέπει να στενοχωρήσω κανέναν
Είναι ο δικός μου σταυρός
Με πίστη θα τον σηκώσω και θα παλέψω να μην λυγίσω
Θέλω τόσο να σας γράψω αλλά δεν θα το κάνω...
Σας χρειάζομαι δεν φαντάζεστε πόσο
Όμως δεν αντέχω να μου πείτε οτι έκανα την επιλογή μου...
Δεν θα αντέξω να νιώσω οτι σας παακαλάω για νιοστή φορά για μια σας λέξη
Φοβάμαι ρε φίλε και αυτός ο πόνος δεν με αφήνει να το ξεχάσω ούτε λεπτό...

Να ξέρεις...

Σε είδα στον ύπνο μου

Ακόμα να ξυπνήσω


(Μην με μαλώσεις πολύ)

Φοβάμαι...

Λένε μερικοί επιστήμονες πως υπάρχουν μόνο δύο συναισθήματα -ο φόβος και η αγάπη. 
Ίσως γι' αυτό φοβάμαι που σε αγαπώ. 
Ίσως γι' αυτό δεν ανοίγω τα χέρια μου να δεις πόσες αγκαλιές γράμματα σου έχω φυλαγμένα.
(Από φόβο μην πέσουν στο πάτωμα τα "αα" της αγάπης μου -και ο θόρυβος ξυπνήσει τον λύκο.)~Κατερίνα Εσσλιν


φοβάμαι μην ακούς τι λέω.......

ΦΟΒΑΜΑΙ

1. 
   

θα ηθελα να γυρισω τον χρονο πισω........ πολυ πισω....... πριν καν ακομα γεννηθω......... και θα ηθελα να γινοταν κατι να μην ερχομουν ποτε. Δεν αντεχω αλλο τον πονο της ψυχης μου....... Νιωθω τραγικα κουρασμενη,κομματιασμενη. Δεν θελω να κανω βιαστικες κινησεις που για ακομα μια φορα θα μετανιωσω αλλα ολα καπου με οδηγουν....
.Δεν με αρεσει ο δρομος της σκεψης μου, δεν θελω να γινουν πραγματικοτητα οι εφιαλτες μου αλλα στην μεχρι τωρα ζωη μου παντα γινοταν εκεινο που ποτε δεν ηθελα.




Ετσι θα γινει και τωρα. Οσο αμυνα και αν κρατησω φοβαμαι την καταληξη......... Υπαρχει τιποτα χειροτερο απο τον να μην εχεις δυναμη και να θαβεις τον εαυτο σου ζωντανο? ΥΠΑΡΧΕΙ??????????

1.