Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Θλίψη..

Γεια σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έντομο που φωλιάζεις μέσα μου
κι ολονυχτίς καραδοκείς πότε θ’ ανοίξω μάτι...

Στην αρχή σ’ έχω λησμονήσει·
κοιτάζω τις γραμμές του ταβανιού -
άξαφνα πατείς και μπαίνεις
στη συνείδηση.

Έρχεσαι να πικράνεις τον πρωινό καφέ
ν’ αποσπάσεις κάτι απ’ την ελάχιστη χαρά
του χεριού μου στο πόμολο του παραθύρου
φέρνεις ανωμαλίες στο νερό του μπάνιου
προκαλείς το πρώτο δυσάρεστο τηλεφώνημα
είσαι τέρας
μικροσκοπικός Μινώταυρος που ζητάει τροφή
και συντηρείται με το ελάχιστο...




https://www.youtube.com/watch?v=-ywL_zokELE


Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Για ένα φίλο

Που με συνοπτικές διαδικασίες με έγραψε στα παπαράκια του
Αλλά με την αγωνία που έχω για τη γαμοβιοψία δεν θα κλάψω για τον καλό μου φίλο...
Δεν αντέχω άλλη αγωνία..



Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Εσωτερικό τρέμουλο...

Λες και όλα τα κυτταρά μου αγωνιούν
Θα μάθω σήμερα?
Θα μάθω αύριο?
11 Νοεμβρίου αύριο
Πριν 9 χρόνια σαν αύριο πέθανε το τοτέμ
Πριν 7 χρόνια σαν αύριο επιβίωσε μια καρδιά
Πριν 7 χρόνια μια ζωή ξεκίνησε
Αύριο λες να είναι η αρχή του τέλους μου???
Αύριο λες να με τραβήξει η μαύρη τρύπα στον πάτο της?
Φοβάμαι τις ημερομήνιες που σημαίνουν κάτι
Όλα συνδέονται με έναν μαγικό υπόγειο τρόπο
Φοβάμαι βρε παιδιάααααα
Αγωνιώ και το στομάχι μου έχει γίνει κόμπος
Που είσαι βρε άθλιε κολλητέ τώρα που σε χρειάζομαι???
Και εσύ γλυκούλη επαναπαύσε στις ειρωνίες σου ...
Και εγώ ....
P.s 12/11 ήταν ημέρα Τετάρτη ώρα 10.25 "το τοτέμ έφυγε"

12/11 ήταν ημέρα Σάββατο ώρα 12.30 "βρήκα τον κολητό σου και του έστειλα χαιρετίσματα"
12/11 είναι και έχω φρικάρει ώρα 13.02





Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Ταχυπαλμία

Από φόβο
Η καρδιά μου καλπάζει
Θα με πάρει σήμερα?
Βγήκε η βιοψία?
Είναι θετική?
Αγωνία
Θέλω να τσιρίξω απο τον φόβο μου
Φεύγω
Πάω trx να με κάψω
Τουλάχιστον για ένα δύωρο να πατήσω το off στο μυαλό μου
Βροχή μέσα έξω και εσύ να λείπεις



Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

Ακόμα...

Δεν έχω βάλει τα κλάματα
Απορώ με εμένα
Τι σου είναι ο φόβος
Την Πέμπτη ίσως ξέρω
Καρκινούλης ή οχι
Έχω πάθει μεγάλο σοκ...


Και ναι...κάπως έτσι νιώθω...

Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Και σήμερα

Επαναλαμβάνω στον εαυτό μου
Τίποτα δεν είναι δεδομένο
Ζήσε τη στιγμή
Ίσως να μην υπάρξει άλλη
Χαμογελάω από όταν ξύπνησα
Προσπαθώ να σκέφτομαι άσχετα
Αλλά καταλάθος το άγκιξα με το χέρι μου και πόνεσα
Και μου θύμησε
"Είμαι εδώ όσο και να χαμογελάς, όσο και να με κοροιδεύεις"
Τα παιδιά στη δουλειά κάνουν πλάκα και εγώ γελάω και δεν αφήνω ούτε καν υποψία για τον φόβο μου
Φοβάμαι...αν είναι??
Θέλω σφιχτή αγκαλιά και ας πονέσω μόλις κλείσουν τα χέρια γύρω μου

https://youtu.be/Mr_G2ldJOQU



Άσχετη η φωτογραφία αλλά θέλω κάτι δυνατό να μου φτιάξει το μυαλό...

Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2017

Τίποτα δεν είναι δεδομένο...

Και έτσι έρχεται ένα πρωί που πίνεις τον καφέ σου και μετά πας για βιοψία...
Απεχθής λέξη...
Απεχθέστερη ο καρκίνος...
Ήρθε ένα φιλαράκι και κατσικώθηκε μέσα μου...
Τι ακριβώς είναι θα το ξέρω σε μερικές μέρες.
Ως τότε θα προσπαθώ να σφυρίζω δηθεν αδιάφορα για να μην καταλάβει κανείς οτι μέσα μου τρέμωωωω, φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.
Ακόμα δεν έκλαψα, περίεργο για εμένα...
Μάλλον άρνηση, δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα...
Χημειοθεραπείες, χειρουργίο κλπ κλπ κλπ
Θα τον σκοτώσω όμως τον καριόλη δεν θα τον αφήσω να με σκοτώσει
Όχι γιατί θέλω να ζήσω αλλά γιατί πρέπει...δυό ψυχές με χρειάζονται
Θέλω να σας μιλήσω, θέλω να μου βάλετε τις φωνές , να μου πείτε οτι είμαι υπερβολική, οτι θα τα καταφέρω
Ένας καρκίνος ίσως και να είναι άλλωστε..και αν δεν είναι...
Θέλω να με παρηγορήσετε και να φύγει ο πόνος
Πονάω γμτ μου.
Φοβάμαι...
Δεν λεω τίποτα σε κανέναν
Δεν πρέπει να στενοχωρήσω κανέναν
Είναι ο δικός μου σταυρός
Με πίστη θα τον σηκώσω και θα παλέψω να μην λυγίσω
Θέλω τόσο να σας γράψω αλλά δεν θα το κάνω...
Σας χρειάζομαι δεν φαντάζεστε πόσο
Όμως δεν αντέχω να μου πείτε οτι έκανα την επιλογή μου...
Δεν θα αντέξω να νιώσω οτι σας παακαλάω για νιοστή φορά για μια σας λέξη
Φοβάμαι ρε φίλε και αυτός ο πόνος δεν με αφήνει να το ξεχάσω ούτε λεπτό...