_________

Νιώσε με......

Νεκρός.

Μη χτυπάς άλλο.

Είναι νεκρός.

Δεν βλέπεις;

Τα όνειρά του ξεκοιλιάστηκαν.

Οι προσδοκίες διαμελίστηκαν.

Η ελπίδα αποκεφαλίστηκε.

Μη χτυπάς άλλο.

Είναι νεκρός.

Η καρδιά σταμάτησε. Ο διακόπτης κατέβηκε.

Για ασφάλεια, καταλαβαίνεις.

Να μη νιώσει, να μη διαλυθεί.

Είναι νεκρός, σου λέω.

Ο,τι ξεκίνησε με αίμα, με αίμα θα τελειώσει.

Μέχρι τελικής πτώσης.

Ποιος θα νικήσει; Ποιος θα αντέξει;

Όχι, αυτός.

Τέλος, αυλαία, θάνατος.

Μη χτυπάς άλλο.

Είναι νεκρός.

Ο εαυτός μου.

Δεν τον αναγνώρισες;

Ψυχή μου καλά;

Έλα να ξαπλώσουμε στο κρεβάτι… να σκεπάσου και εσύ… έξω έχει κρύο.

Βολεύτηκες;

Άντε έλα να κοιμηθούμε…

-πάλι;

-Τι πάλι βρε ψυχή μου…. Έξω ο κόσμος με φοβίζει… εδώ είμαστε καλά. Στη σιγουριά μας, στο κρεβατάκι μας. Κοιμήσου τώρα.. νύσταξα…

-όχι.. θα μιλήσουμε… δεν είμαι καλά!

-τι έχεις ψυχή μου;

- Νιώθω κρύο μέσα μου, μοναξιά…

- Ψυχή μου καλά;

-Όχι! Με αφήνεις να παγώνω !

Άσε με σου λέω!…μην με σκεπάζεις με στρωσίδια… δεν τα θέλω αυτά! δυο χέρια θέλω να με σκεπάσουν. Δυο λόγια να με ζεστάνουν.

-Δεν έχουμε χρόνο για αυτά ψυχή μου. Ο κόσμος είναι επικίνδυνος έξω… δεν μπαίνω στην διαδικασία αυτή.

-Δειλή! Δεν είσαι τίποτα άλλο παρά δειλή!

-Σταμάτα να φωνάζεις ψυχή μου!! Είναι βράδυ!

-Δεν μπορώ άλλο το βράδυ! Δεν αντέχω το σκοτάδι που με έχεις βάλει να ζω!

-Ψυχή μου… νύσταξα.. γύρνα πλευρό και κοιμήσου!

-Δεν σε αναγνωρίζω…. Μαραζώνεις εδώ και καταδικάζεις και εμένα!

-Και τι θέλεις να κάνω ψυχή μου;

-Δείξε θάρρος κορίτσι μου! Πέσε στην θάλασσα που λένε ΖΩΗ! ΖΗΣΕ! ΓΕΛΑ! ΠΟΝΕΣΕ! ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ! ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΤΑ ΑΦΤΙΑ ΣΟΥ!

-Και αν πνιγώ ψυχή μου;

-Δεν θα μάθεις ποτέ αν δεν πέσεις μέσα! κολύμπα… και μη φοβάσαι! Εγώ θα είμαι πάντα μαζί σου! αν είναι να σωθούμε θα σωθούμε και οι δυο μας. Αν είναι να πνιγούμε… μαζί και σ’ αυτό!