Περί αγάπης και απώλειας...

           


                 έτσι νιώθω σήμερα...

          

             


              ΤΟΤΕΜ

Αυτό που έκανες σήμερα ήταν Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο

αλλά το μύνημα ελήθη.......

πόσα δάκρυα πια?????

Αναρωτιέμαι αν παραμυθιάζεται ο πόνος.
Παραμυθιάζεται ο πόνος;
Ο χ ι – ρε γαμώτο! Δεν Παραμυθιάζεται!



Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς με μια καρδιά στη θέση της καρδιάς...

Καταλαβαίνω λοιπόν...

οτι η ζωή τελειώνει πολλές φορές πριν την δοκιμάσει κανείς ή μόλις πάρει μια γεύση μικρή και μετά...

Ότι οι ψυχές και τα κορμιά δεν ζουν παράλληλες ζωές.

Και ότι συχνά η ψυχή πεθαίνει πριν το απ' το σώμα που την κουβαλάει...

Γιατί η ζωή σημαίνει πόθος και αγάπη.

Και όταν αδειάσει το κορμί είτε από το ένα είτε από το άλλο, τότε το σώμα γίνεται ένα άδειο σακί που σου μένει αμανάτι έως ότου ξεφτίσει και έρθει η ώρα του να επιστρέψει στο χώμα.

Όμως ξέρω ότι ένας κόκκος του χρόνου αρκεί να γίνει ο κόσμος παρανάλωμα.

Κάποιες λίγες στιγμές καθορίζουν μια ολόκληρη ζωή.

Εκείνες που αφού γίνει το κακό, τις ψάχνει η συνείδηση για να ρίξει επάνω του όλες τις ευθύνες για μια καταστροφή προαποφασισμένη από το πεπρωμένο....

τώρα καταλαβαίνω...

Καλό μήνα σου είπα??????

Και μη νομίζεις πως δεν σ’ ακούει….
είναι εκεί …
πάντα είναι εκεί….
πάντα θα είναι εκεί…
Μα ναι, ακούει την ανάσα σου το βράδυ όταν κοιμάσαι…
Νιώθει τη απόγνωση στο βλέμμα σου ,σου λέω…
Την απελπισία στην αχνή φωνή σου…
Χαϊδεύει τα όνειρα σου… ναι  σου λέω  τα όνειρα σου…
Εκείνες τις νύχτες δίχως λογική …
Εκείνες τις νύχτες που σαν σκυλιά ουρλιάζουν…
Μα τι στο καλό ;
Τι σε κάνει να πιστεύεις πια το αντίθετο ;
Είναι εκεί ,πάντα είναι εκεί….
Βουβή και αλαβάστρινη παρουσία…
Έλα μη κλαις άλλο ,φτάνει ….….
Σκούπισε τα δάκρυα σου τώρα… τα νιώθει σου λέω… 
Πέφτουν μικρά, καυτά διαμαντάκια στο  τόσο ταλαιπωρημένο απ ΄ τη  ζωή κορμί σου….
Μη φοβάσαι σου λέω! 
Δε θα χαθεί στο φως της ημέρας..
Έλα σήκω! Ώρα για δουλειά …
Έλα μη κατσουφιάζεις…
Σήκω σου λέω..
Μην αργείς…
Έβγαλε ψύχρα…βρέχει εδώ κ ώρες....
Πάρε ζακέτα ,εκείνη την μαύρη  που σου πηγαίνει …
Φόρα το πιο ζεστό σου χαμόγελο σήμερα…
Και φάε κάτι… αδυνάτισες πολύ….
Πάντα φεύγεις βιαστικά κ το ξεχνάς…
Έλα  χαμογέλα σου λέω…
Είναι εκεί ….

Πάντα θα’  ναι εκεί…